HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 207

Safın Mânâsı , Temiz Demektir …
Hazreti Muhammed Efendimizin yolu , sevgi ve aşk üzerine çizilmiş bir yoldur .
Ama toplumumuz , sağolsunlar , Hazreti Muhammed ’ den hiçbir haberleri yok .
Hazreti Muhammed Efendimiz , hayattayken , ömrünün sonuna kadar , hiç ayrım yapmadan , bütün insanlık âlemine insanlık tohumu ekti ve bütün âleme rahmet olarak geldi . Hepsine aynı sevgiden , aynı birlikten , aynı kardeşlikten söz etti .
Ama malesef bugün Peygamber Efendimiz bir tarafa bırakılmıştır . Peygamber Efendimizden daha büyük bir varlık , daha büyük bir kudret varolduğuna inanmaktadırlar .
Peygamber bir elçiydi , diyerek her kötülükleri yaparlar . Yalanlar , dolanlar … Hattâ bugün , bu devirde bir insan saflığa büründü mü , o kişiyi keriz sayarlar .
Hâlbu ki hakîkatte en yüce varlık saftır . Safın mânâsı , temiz …
O Yaratıcı da , “ Ben ” dedi , “ gökyüzüne konuk olmak istedim , gök beni taşıyamadı . Yeryüzüne konuk olmak istedim , yeryüzü de taşıyamadı . Güneşe , aya , yıldızlara , dağlara , taşlara … hiçbiri beni taşıyamadı . Âdem ’ i saf buldum , onda konuk oldum , Âdem ’ le çıktım ben bu âleme , kendimi Âdem ’ le tanıtıyorum .
İşte bunu idrâk edemiyorlar …
207