HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 199

Yarına Göre Konuşacağız …
Bir gün Mevlâna ’ ya demişler ki : “ Huzûrunuza sadrâzamlar , arada sırada da padişâhlar geliyor . Ne olur yâ Hüdâvendigâr , biraz onlara göre muhabbet sunun .”
Hazreti Mevlâna şu cevabı veriyor : “ Bu gönül ister onlara göre bir şey ikrâm etsin . Ama muhabbet bana ait değil , muhabbet yolcuya ait . Benden o muhabbet zuhûra geldiği zaman , benim ağzımdan çıkan sözleri hem ben dinliyorum , hem de cemaat dinliyor . Her iki taraf da o sözlerden irşâd oluyoruz .”
Hiç bayat bir şey sunmamışlardır . Daima güne göre , saate göre , hep taze ikrâmlarda bulunmuşlardır .
Hattâ bir gün Hazreti Mevlâna ’ ya şöyle bir soru sormuşlar : “ Sen çok konuşuyorsun , çok şey söylüyorsun ya Mevlâna … bir gün bu muhabbet bitebilir . Bittikten sonra bu güzel sözleri , bu güzel muhabbetleri nereden dinleyeceğiz ?”
Mevlâna şöyle bir cevap veriyor , “ Efendiler !” diyor , “ Bir kuyudan su aldığınız zaman kuyunun suyu bitiyor mu ?”
“ Bitmiyor .”
“ Pekâlâ , ertesi gün kuyuda su bulunuyor mu , bulunmuyor mu ?”
“ Bulunuyor , çünkü tazesi geliyor .”
“ O zaman yarına varsak , biz de yarına göre konuşacağız , yine muhabbetlerin tazesini sizlere sunmaya çalışacağız .”
Allah ’ ın muhabbeti hiçbir zaman bitmez . Bizlerdeki bu geçici ömürler biter , bâkî kalan kendisidir . Kimi nöbete koyarsa bu âlemde , yine oradan muhabbetlerini dile getirir .
199