Bütün Muhabbeti Benimleydi …
Bir derviş , dertleşmek için kimseyi bulamıyor , hep dem alıyor , kendi iç âleminde Hazreti Muhammed ’ le Hazreti Ali ’ yle muhabbet ediyor .
Bir gün demi biraz fazla kaçırıyor ve meyhâneden eve doğru dönerken kendinden geçiyor , kaldırımın kenarına yığılıyor .
O sırada oradan geçmekte olan bir müftü , dervişi tanımadığı için , “ Puuh !” diyor , “ Yazıklar olsun , hiç insan bu kadar içer mi ? Halka kendini rezil eder mi ?” Ve tükürüyor dervişin yüzüne .
O gece müftünün rüyâsında Hazreti Muhammed yüzü asık bir şekilde tecellî ediyor . Müftü , “ Aman yâ Resûlallah , senin muhabbetinle ailemi geçindirdim . Senin o nûr yüzünle kendimi ayakta tutuyorum . Niçin bana asık yüzle çıkıyorsun ?” diye onunla konuşması için yalvarıyor .
Birkaç gün aynı rüyâyı görüyor ama Hazreti Muhammed hiç konuşmuyor .
En sonunda Hazreti Muhammed , “ Hiç utanmadan sen benim yüzüme tükürdün . Bir de benden güler yüz istiyorsun ,” diyerek sessizliğini bozuyor .
“ Aman yâ Resûlallah , ben nasıl yaparım öyle şey , ben nasıl senin yüzüne tükürürüm !”
“ Filan yerde ben kendimden geçip yere düşmüştüm . Sen yüzüme tükürdün . Ayrıca hakaretli bir dil de kullandın . Benim güler yüzüme tekrar nâil olman için o kişiyi bulup , onun gönlünü alacaksın ve sonra benim yüzüme nâil olacaksın . Çünkü o kişinin bütün muhabbeti benimleydi . Beni kimseye anlatamadığı için dem aldı . Benim muhabbetim onda taştı , sonunda da yıkılıp gitti .”
184