Sen O Musun , Değil Misin ?..
Bir Rum çocuğu vardı Mevlâna ’ nın devrinde . Konya halkı onu asmak istedi . Dedesi bir Türk ’ ü öldürmüş . Çocuğun haberi yok . Halk dava etmiş çocuğu , yakalamışlar . Kısasa kısas çocuğu asacaklar .
Çocuğu çıkartıyorlar darağacına . Çocuk bağırmaya başlıyor , “ Yâ İsa imdadıma yetiş , ya İsa imdadıma yetiş !..”
Cevap yok .
Sonunda ağlayarak diyor , “ Kimse bu cihanın Kutbu , gelsin benim yardımıma , benim hiçbir günâhım yok , hiçbir hatam yok ..”
Mevlâna da o esnada semâ ediyor . Çocuğun sesi geliyor kulaklarına . Hemen semâyı durduruyor , alıyor hırkasını çıkıyor .
Tam ipi geçirmişler çocuğun boynuna asacaklar , Mevlâna yetişiyor , “ Durun !” diye bağırıyor , sonra dönüyor Konya halkına , “ Ey ahâli ” diyor , “ size Moğollar çok büyük zararlar vermek istediler , ben sizin hem malınızı korudum , hem canınızı korudum . Siz bana çok şeyler vaad ettiniz , ben hiçbir şey istemedim . Şimdi sizden ben bu çocuğu istiyorum . Bağışlayacak mısınız bana ?”
Susmuş Konya halkı …
Mevlâna hemen çıkarıyor ipi çocuğun boynundan , “ Hadi yürü oğlum ” diyor , “ git atını al , erzaklarını topla , bin atına git köyüne .”
Çocuk , “ Hayır , yâ Mevlâna ben gitmem köyüme .” “ Neden ?”
“ Ben ölmüştüm , sen beni kurtardın . Şimdi sen benim hem annemsin , hem babamsın , hem Peygamberim , her
163