HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 16

Sevgili Nerdeyse Orası Baş Köşedir …
O devirde , halk , Mevlâna ’ yı Şems ’ ten ayırmak istiyorlar , bir medrese meydana getirmişler . Mevlâna ’ ya haber gönderiyorlar , gelsin açılışını yapsın . İllâ bir sebep bulacaklar .
Mevlâna , Şems ’ e diyor , “ Kalk , davetliyiz .”
Şems , “ Davetli olan sensin , beni ne diye davet ediyorsun ” diyor .
Mevlâna , “ Ama sen biliyorsun ki , ben sensiz gitmem ” diyor .
“ Peki …” Kalkıp gidiyorlar .
Mevlâna , açılışı yapıyor , hayır duası ediyor , sonra “ Bize müsaade biz gidelim ” diyor .
“ Yok ” diyorlar , “ bizim birkaç sorumuz var . İçeriye buyurmaz mısınız ?”
Şems diyor , “ Sen git , ben burda otururum .”
Nerde oturdu Şems-i Tebriz … medresenin kaldırımında . Bakın , yerde oturuyor .
Mevlâna giriyor içeriye , “ Nedir sorunuz ?” diyor . “ Sorumuz ” diyorlar , “ Baş köşe neresidir bir evin içinde ?”
Cenâb-ı Mevlâna diyor ki : “ Birincisi , bir evsahibi nereye oturursa , oraya baş köşe denilir . İkincisi , bir Ulemâ , bir bilgin nereye oturursa , oraya da baş köşe derler . Üçüncüsü ise ,” diyor , “ Sevgili nerdeyse orası baş köşedir .” Fırlıyor medreseden çıkıyor dışarıya , oturuyor Şems ’ in yanına , sarılıyor boynuna .
Sevgilisinin yeri baş köşe …
16