HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 140

Ali , Toprağa Girmez …
Hazreti Ali Efendimiz söz vermiştir , “ Ben ” demiştir , “ toprağa girmeyeceğim .”
O devirde , ustanın biri çırağına demiş , “ Git bir testi zeytinyağı al , getir .”
Çırak gitmiş almış . Ustasına güzel görünmek için koşarak geliyor testiyle . Yolda bir köstek alıyor , yere düşüyor , testi kırılıyor . Testi kırılınca bütün zeytinyağını toprak içiyor . Çocuk başlıyor hıçkıra hıçkıra ağlamaya ve bakıyor testisine …
O sırada yetişiyor Hazreti Ali , çocuğa soruyor , “ Niye ağlıyorsun oğlum ?”
Çocuk anlatıyor durumu .
Hazreti Ali diyor , “ Dur ağlama .” Ve alıyor testi parçalarını , parmağıyla mest ediyor , birleştiriyor , testi tamamlanıyor . Sonra testiyi çocuğa veriyor , “ Tut testiyi düşmesin ” diyor ve alıyor zeytinyağının döküldüğü toprağı , öyle bir sıkıyor , zeytinyağı topraktan süzülüyor ve olduğu gibi testiye akıyor . Dolduruyor testiyi , bir damla vermiyor toprağa …
Toprak dile geliyor , “ Yâ Ali ” diyor , “ hiç düşünmüyor musun ? Bir gün sen de geleceksin toprağa , ben de seni sıkacağım , çünkü sen benim rızkıma mânî oldun .”
İşte Hazreti Ali … “ Sen bir sabîden rızık arıyorsun , Rabbine arka çevirmişsin , onu ağlatıyorsun . Ben de sana söz veriyorum , sana gelmeyeceğim ” diyor , “ eğer gelirsem sen de beni sık .”
Şimdi , bu sözler Ali ’ yle toprak arasında dile geldiği için , biz Muhammedî ’ ler , birimiz toprağa verildiği zaman toprağa su dökeriz testiyle . Yani , Ali borçlu değildir deriz .
140