HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 125

Yedi Denizi Cehennem Hâline Getirin …
Bir insan , Allah ’ tan başkasına meylediyorsa o , âşık değildir .
Size şöyle bir misâl vereyim …
Bir gece Yunus Emre bir mânâ görüyor . Mânâsında sonsuz güzellikte öyle bir yere geliyor ki , dünya güzellikleri bu güzelliklerin yanında çok sönük kalıyor .
Hayranlık içinde dönüp orada bulunanlara , “ Burası neresidir ?” diye soruyor .
Ona , “ Burası cennet-i âlâdır ” diye cevap veriyorlar .
Bunun üzerine Yunus hemen , “ Peki o zaman buranın sahibi nerededir ?” diye soruyor .
O zaman Yunus ’ a diyorlar ki : “ Sen daha ölmedin , ey Yunus ! Sevgilinin yüzünü göremezsin .”
İşte Yunus bu cevabı duyar duymaz feryâd ediyor : “ Beni buradan çıkarın . Yedi denizi cehennem hâline getirin , beni oraya koyun . Buraya aldığınız zaman beni Sevgiliyle alın ...”
Yâni âşığa cennetler verseler , saraylar , köşkler verseler , orada onun Sevgilisi yoksa her yer ona zindan görünür . İşte bu yüzden âşığın en büyük varlığı Sevgilisidir . O ’ nun dışında kalan her şey değersizdir .
Hakk âşıklarının dini de , imanı da mezhebi de Resûlallah Efendimizdir . Onlar , Resûlallah ’ a gönül verdiler , O ’ nun huylarıyla huylandılar ve hepsi ‘ Bir ’ oldular , ‘ Bir okundular , ‘ Bir ’ den konuştular .
Ne güzel der Yunus ...
“ Canlar canını buldum bu canım yağma olsun 
 Assı ziyândan geçdim dükkânım yağma olsun 

125