Hazreti Muhammed Efendimiz
Allah sevenlerinden temiz bir gönül ister . Temiz bir gönülle işine gider , temiz bir gönülle namaz kılar , temiz bir gönülle topluma çıkar , temiz bir gönülle Allah ’ a bağlanırsan , sen her an ibadettesin .
Esas oruç nefse hakim olmaktır . Nefsini bilen Rabbini bilmiştir . Yunus Emre der ki : “ Kim nefsine sahip olmuşsa bu alemde bilsin ki o kişi , ona bütün erenlerin eyvallahı var .”
Bütün davamız bu yolda nefsle mücadeledir . Çünkü nefsimiz bir an dahi bizi bırakmıyor , hep o galip geliyor . Bu yol ne kadar kolaysa , o kadar da zordur . Tasavvuf yolu , demirden leblebi çiğnemektir . Nohudu dişsiz adam da çiğner . Ağzında iki-üç gün tutar , yumuşatır , damağı ile ezer gider , ama demiri ezemez . Midesinde asit olması lazım ki onu eritsin . Büyük aşk olacak ki o demir leblebi çiğnensin .
Şehadetin manası : Eşhedü en la ialhe illallah ; yani , şehadet ederim bütün cihan boş , ancak sensin Allah . Ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve Resuluhu ; yine şehadet ederim Allah ’ ım , Hazreti Muhammed gibi sana kulluk edeceğim ve topluma senden söz edeceğim , demektir . İşte şehadet budur . Şehadeti söyleyip , nefsinde yaşayan , papağan gibi şehadet etmiş olur . Şehadet ağızdan çıkıp , kulaklar işitti mi , onun manasına inip manasında yaşamak gerektir .
! 67