Hazreti Muhammed Efendimiz
seviyorsak ; sevgimizi , yardımımızı diğer kardeşlerimize de sunmada cömert olmalıyız . Ayrıca bu yardımı yanlışlara düşmüş kişilerden de esirgememeliyiz . Bizler örnek olursak karşımızdakine doğru yolu gösterebiliriz . O kişiye muhabbetimizi kesmez , yaralı kabul edip şefkat ve sevgi ile yaklaşırsak , onu kazanmış oluruz .
Hazreti Muhammed gibi yüce bir peygamber bile Hakk ’ a yürüyeceği zaman “ Acaba toplumuma bir şeyler verebildim mi ?” diye gözyaşı dökmüş , ümmetinin rızasını istemiştir . Bu ömürde ne yaşıyorsak geçicidir . Başkalarına bir hizmet sunabildinse , bir gönülde yer alabildinse ancak o zaman baki olursun . Gerçek iyilik ve cömertlik , bir şeyler elde etmek veya cennete gitmek için değil ; tam bir imanla , hiçbir karşılık düşünmeden , saf ve temiz bir niyetle yapılmış olandır . Gaye sadece Allah ’ a yaraşır bir insan olmak , O ’ nun rızasını kazanmaktır . Bu yoldaki gayretiniz ne kadar içten olursa , yaşayacağınız güzellikler de o kadar çok olur .
İnsan bu alemde bir zerre gibi görünür . Ama ne diyoruz ; insan demek kainat demek . Bütün kainat o zerrede gizli . O halde senin sunabileceğin hizmetler de çok büyük . Ama bunları menfaat için yapıyorsan hiç yapma . Vermenin güzelliği o kişiden anında uzaklaşır .
! 117