Hasan Dede ’ nin Dilinden
Ben bir yüzük taşıyım sultanın halkasında , Ey kör gel bana bak ben gülüm şah şekeridir . Ne topraktan ne yelden ne ateşten ne sudan , Tamamen şu oldum ki herkesin yeminidir . Ben ayın İsa ’ sıyım göklerden geçtim ağdım , Mest Musa ’ yım bu hırka içre Allah gizlidir . Nasıl sufi olayım erenlerin rindiyken , Neden içki içeyim mey de neyin nesidir . Ten külhanda uyudu can gülşene erişti , Yerim yurdum yok benim nale neyin sesidir . Kendimden geçiverdim uzaktan ay aradım , Arşın üstünden geçtim garip bir şekil aldım ...” Hüdavendigar Mevlana
Bizim halimiz tarikat değildir . Tarikat bir yol , hakikat ise noktadır . Noktanın neresinden neresine yol olur ?
Bakın Yunus , selam olsun üzerine , ne diyor ? “ İlim bir nokta idi , ahmaklar bin etti .”
Nokta , bizim gözümüz , elif ise vücudumuzdur . Gözümüze Allah için bakan da nokta olur ; sesten , sözden kesilir . Vücudumuza bakanlarsa , hakkımızda çeşit çeşit söylerler . Çünkü , söyleyen tarafımıza bakarlar . Noktayı görmek için , elifi
! 106