Hazreti Muhammed Efendimiz
Suları hep yukarı , zirveye doğru akardı .
Avare su , ömürlerdir ayağının toprağına ulaşayım diye ,
Başını taştan taşa vurup gezmektedir .
Bir kimse o padişahın korumasını hatırına getirse ,
Eğer yeri dağların zirvesi de olsa , Kıyametin kopuş rüzgarının hücumu ,
Mumun ışığını o an hareket ettirmeye güç bulamazdı , bu imkansız olurdu .
Eğer O ’ nun mübarek kalbinin tasviri yazılabilseydi ,
Kalblerdeki siyah noktalar inci gibi beyaz olurdu .
Vasıfları bütün insanları dilsiz bırakan o Zat ’ ın eşsiz kişiliğini anlatmak mümkün değildir .
Miracıyla gök naz eder , ayağının iziyle toprak övünür .
Şeriatının kılıcının suyu , alemleri küfrün çirkefinden temizledi .
Şanının yüceliğinin delili , ‘ Habibim sen olmasaydın bu felekleri yaratmazdım ’ sözü oldu .
Ey yücelik göğünün aydınlık güneşi , Bu göğün yaratılmasına sebep sensin . Ey yaralı sinelerin merhemi ,
! 57