Hasan Dede ’ nin Dilinden
Meclis-i irfan ile cem olup , Bulduk senin o güzel halini , Cemali nurunla doldurdun bizlerin kalbini . Ya Nuru Muhammed ! Aşık olduk ağlayıp , döktü nurunu , Bulduk kalbimizde senin sürurunu , Hatırlayarak kendi vücudunu , Usanıp attı cümle dünya malını . Ya nuru Muhammed ! Seni hatırlayan canı veren sensin , Canan olup , cana giren sensin , Hem şefiksin , hem Rabbül aleminsin , Seni bilmeyenler insanlığı ne etsin . Ya nuru Muhammed ! Sen değil misin aleme hayat veren , Cümle cihana , asumana hükmeden , Lisanım yok ki , ilmini nasıl methedeyim , Muhammed Mustafa ’ yı bize gönderen . Ya nuru Muhammed ! Seni andıkça titrer gök ve zemin , Yarattığını bırakmazsın , Senin eserindir bu cihan , Can ne ki ? Zaten kurbanındır senin ,
! 16