Hasan Dede ’ nin Dilinden
kendinedir . Artık başka bir yer aramaya kalkmaz , çünkü aradığı zirveyi bulmuştur . O , artık o kişiden konuşmaktadır . Mademki O bütün varlığın rahmetidir , o kişi artık O ’ nun gözüyle bakar bu aleme ve bir topluluğa girdiği zaman da orada bulunan herkesin hallerini izler , gönüllerini okur ve onlara göre muhabbet eder , herkesi kendine çeker .
İnşallah hepimiz böyle aşıklar oluruz . Allah , bizleri Hazreti Muhammed Efendimizin , Ehl-i Beyt Efendilerimizin , Piran Efendilerimizin muhabbetlerinden , onların aşklarından bir an dahi mahrum etmesin .
“ Sevgilim ya Hazreti Muhammed ! Yüzyirmidörtbin nebide , sayısız velide , Nur olan sensin ya Hazreti Muhammed . Ey ebediyetin padişahı Muhammed ! Ey gökyüzünün kameri , sen dirilik kaynağı , Lamekan ’ ın gül bahçesi Muhammed ! Sevgilim nur Muhammed , Senin berrak suyunu görünce , Can hikayesini duydum . Can gibi hayatın gizli derinliğinde , Ah görünmez oldum .
! 134