Deneme
Şiir
Unuttuğunu Unuttuğunun
Farkında Mısın?
Aradığımızı elde edinceye kadar dualar dilimizden düşmüyor
ama istediğimiz verilince de şükretmeyi unutuveriyoruz. Oysa
mahrumken nasıl da dua edip yalvarıyoruz. Kazanmak zorunda
olduğumuz bir sınavın öncesinde nasıl da yalvarıp yakarıyoruz!
Sevdiklerimizi kaybettik; üzülüp ağladık, dünya
hayatının bir anlam teşkil etmediğinin farkına var-
dık. Sonra, zaman geçtikçe üzüntümüzü de acımı-
zı da unuttuk.
Âlemlerin Rabbi ne de güzel beyan etmiş insanın
hâlini... Yakınlarımız hasta oldu. Hallerini görüp üzüldük,
dualar ettik. Kendi başımıza gelmediği için, yanla-
rından ayrılınca üzüntümüzü unuttuk.
İnsan, eğer şuurlu olarak etrafını gözlemlerse, sa-
hip olduğu tüm güzellikleri Rabbimiz ‘in kendisine
sunduğu birer nimet olarak görebilir. Yaşadığımız
hayat, doğadaki tüm güzellikler, sahip olduğumuz
sağlıklı hayat ve saymakla bitiremeyeceğimiz pek
çok şey, Allah’ın bizlere birer nimetidir.
Peki, Rabbimiz bizlere onca nimet bahşetmişken,
bu nimetlere karşı nankörlük yakışık alır mı?
Günümüzde “Bir fincan kahvenin bile kırk yıl hat-
rı olduğu” söylenirken, bizlere onca nimet veren,
sıkıntılarımızı alan, içimizi ferahlatan Rabbimize
şükretmek gerekmez mi?..
Sıkıntılı olduğumuzda hep dua ettik, yalvardık, ne
kadar aciz olduğumuzun farkına vardık.
Fakat sıkıntımız gidince, bunu kendi bilgi ve gücü-
müzle başardığımızı sandık, sıkıntımızı da acizliği-
mizi de unutuverdik. Çünkü insan unutkandır.
34
Gri Edebiyat
Ayşe Aleyna KUŞCU
@AleynaaKuscu
Reyhan AYBAKAN
“Biz insana nimet verdiğimizde, şükürden yüz çe-
virir, başını alır, uzaklaşır. Fakat kendisine sıkıntı
dokununca, bir de bakarsın uzun uzun yalvarır du-
rur.” (Fussilet/51)
Rabbimiz her şeyi bir amaç için yarattığı gibi, in-
sana verdiği nimetleri de bir amaç için yaratmıştır.
İnsanın sahip olduğu her şey; imân, rızık, yaşadı-
ğı her bir saniye, soluduğu her bir nefes, insanın
Allah’a şükretmesi ve ona yakınlaşması için bir
yoldur. Çünkü Allah insana nimetleri sınırsızca su-
nan, ona karşılıksız güzellikler bahşedendir.
Bir Şiir Yazmak İsterdim
Keyfimiz yerinde, işlerimiz yolunda iken Rabbimi-
zin varlığını unutuyoruz. Fakat bir sıkıntı dokunun-
ca, kendimizi boşlukta hissettiğimizde Rabbimizi
hatırlıyoruz.
Aradığımızı elde edinceye kadar dualar dilimizden
düşmüyor ama istediğimiz verilince de şükretme-
yi unutuveriyoruz. Oysa mahrumken nasıl da dua
edip yalvarıyoruz. Kazanmak zorunda olduğumuz
bir sınavın öncesinde nasıl da yalvarıp yakarıyo-
ruz!
Kısacası acziyetimizi, sıkıntılarımızı, hasretleri-
mizi, üzüntülerimizi unuttuk. Çıktığımız her basa-
makta önceki basamağı unuttuk. Sevinçlerimizi
yaşamayı da unuttuk. Hâl böyle olunca bulundu-
ğumuz konumdaki sevinçlerimizi yaşayamaz hâle
geldik.
Bu unutkanlık bizlere şükrü de unutturdu. Hâlbuki
kul; yoklukta da varlıkta da her daim Rabbini an-
malı, bizlere bahşettiği nimetlerine şükrünü yerine
getirmeli. İnsan, elindeki bütün nimetleri bir şükür
vesilesi olarak görmeli.
Unutmamak lazım ki:
“Muhakkak ki kalpler sadece Allah’ı anmakla mut-
main olur...”
Bir şiir yazmak isterdim,
Bütün olmazları oldurmuşçasına
Bir mısra..
Geceyi çığlıkla bölüp
Günü doğmuşluk sevincine boğmak,
Yarın mademki bugünden sonra
Ben bugünü doyasıya
Yaşamak isterdim,
İçimde ukte bırakmadan
İnsanoğlu sonsuzluğa yol aldıkça
Geride bıraktığı sonsuzluğu
Bitirdiğinin değil farkında
Ben şimdi bir fener!
Belki meşale, aydınlık için
Ya da bir mum yakmak isterdim,
Haksızlığı ansızın
Gün yüzüne çıkarırcasına
Sonradan pişman olduğum
Her şeye,
Ama bütün hepsine
Erken davranmak isterdim.
Ki pişman olmalarım
Kalmasın diye sonralara
Gülmek isterdim,
Bugün aşırılığa kaçmasın niyetiyle
Kendimi tuttuklarıma inat
Tebessüm sadakasından hallice
Hayata bir
‘Kahkaha’!
Bir kalbi diğerinden ayrı
Düşünmemek isterdim evvela
Şüphesiz yüreklerimiz,
Isıtacaktı kasırgaları
Farzımuhal çiçekçi olsaydım
Sloganlar saçardım dört bir yana
‘Çiçeğin iyisi bizde yetişir,
Alanların kalpleri birleşir.’ beytiyle
Ey İnsanoğlu!
Anlamak anlatmak isterdim
Seni defalarca sana
Olmadı, olmayacak değil elbet
İnce ince işliyorsam fikirlerimi
Derinden bir hisle almalıyım nefesimi
Sıradaki planı tasarlıyorken
Cesur ama tutarlı davranabilmeliyim
Oturmuş ağlamak istiyor isem yıllara
Son kez yüz ifademi
Huzurla şekillendirmeli idim.
Sen bana bakma
Ne yöne dönsem
Düşeceğim dünyadan
Ama,
Askıda olan bir tek
Ben miyim?
Tüm bu kuru kalabalığa,
Ve tekil ve çoğul
Şahıslara rağmen
Sınırsız , ıım süresiz sevmek isterdim
Asla hayal kurmazcasına..
Satırlara sığmasın isterdim,
Ne hüznüm ne kederim
Sığmasın ki asırlarca
Anlatayım mutluluğu
Hiç Bilenlerle Bilmeyenler
Bir Olur Mu?
35