Όπως και με το πρώτο παράδειγμα , αυτό θα μπορούσε επίσης να αλλάξει μέσω μίας νέας μηχανικής των δημογραφικών στοιχείων της κοινωνίας , αν και με διαφορετικό τρόπο , σύμφωνα με την οποία η ταχεία ( πιθανότατα υποστηριζόμενη από την Κίνα ) ανάπτυξη οδηγεί στη γέννηση μίας αναδυόμενης μεσαίας τάξης που δυνητικά θα μπορούσε να γεμίσει τις τάξεις της Έγχρωμης Επανάστασης με αντάρτες ( π . χ . Γαλλική Επανάσταση ).
Σε σπάνιες περιπτώσεις , υπάρχει επίσης η δυνατότητα ενός « αντίστροφου Υβριδικού Πολέμου », σύμφωνα με την οποία ένας Μη Συμβατικός Πόλεμος προηγείται μίας Έγχρωμης Επανάστασης . Σε ένα βαθμό , μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο εμφύλιος της Μιανμάρ δημιούργησε πρόσφορες συνθήκες για την Έγχρωμη Επανάσταση του 1989 και την επακόλουθη άνοδο της Aung San Suu Kyi , ενώ χρειάστηκαν πάνω από δύο δεκαετίες για αυτή ώστε να κερδίσει τελικά πλήρη ισχύ , γεγονός που τελικά επαληθεύτηκε και έδειξε σαφώς πως το περιβάλλον ενός Μη Συμβατικού Πολέμου δύναται να προετοιμάσει τις μάζες στην αποδοχή της νέας κατάστασης συν τω χρόνω .
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Δυτική Αφρική με τη Boko Haram . Κάθε ένα από τα τέσσερα κράτη της περιοχής της λίμνης Τσαντ υπόκειται σε ισχυρή πίεση από την τρομοκρατική οργάνωση , και τη βία που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μίας κατάστασης όπου ακόμη και μια αποδιοργανωμένη Έγχρωμη Επανάσταση αυξάνει την πιθανότητα απόλυτης επιτυχίας της , ακριβώς λόγω της ενασχόλησης της κυβέρνησης-στόχου με την Boko Haram . Αυτό διαφαίνεται ιδιαίτερα στην περίπτωση του Τσαντ , του οποίου η πρωτεύουσα Ντζαμένα είναι εξαιρετικά κοντά στο πεδίο της μάχης και έχει ήδη πέσει θύμα βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας . Μια εκκολαπτόμενη Έγχρωμη Επανάσταση θα είναι ο απόλυτος πολλαπλασιαστής ισχύος , ώστε να αναπτύξει στα ύψη τις πιθανότητες ανατροπής της κυβέρνησης , είτε από την Boko Haram , είτε από αστικούς αντάρτες , είτε μέσω μιας σιωπηρής και συντονισμένης προσπάθειας μεταξύ των δύο .
Από μια τυποποιημένη θεωρητική άποψη , η υπάρχουσα ομάδα Μη Συμβατικών μαχητών και οι πρόσφατα ενεργοποιημένοι Έγχρωμοι Επαναστάτες , κινούνται συντονισμένα , προκειμένου να γείρουν αποφασιστικά την ισορροπία κατά του κράτους και να πετύχουν τον κοινό στόχο της ανατροπής του καθεστώτος . Η μοναδική εναλλακτική λύση σε αυτό το σενάριο θα είναι ο στρατός να συντρίψει την προσέγγιση των « διαδηλωτών » με ισχυρές προληπτικές ενέργειες , τη στιγμή κατά την οποία αυξάνεται η δυναμική τους , πριν μετατοπίσει το ενδιαφέρον του ταχέως στην εξολόθρευση τρομοκρατών που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την επερχόμενη συμπλοκή στο Τσαντ , στο ίδιο μοτίβο το οποίο ισχύει για κάθε άλλο κράτος που βρίσκεται σε κίνδυνο " Αντίστροφου Υβριδικού Πολέμου ».
Πρακτική Εφαρμογή
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω και όπως αποδεικνύεται από τη συριακή και ουκρανική περίπτωση , μπορούμε να εφαρμόσουμε στην πράξη τα διδάγματα των Υβριδικών Πολέμων για την πρόβλεψή τους . Τα πιο επιρρεπή σε συγκρούσεις πολυπολικά διακρατικά έργα συνεργασίας που αποτελούν αιχμή του δόρατος για τη Ρωσία και την Κίνα , είναι η Ευρασιατική Ένωση και το « One Belt One Road » έργο , των Νέων Δρόμων του Μεταξιού . Ο κοινόχρηστος χώρος στον οποίο τέμνονται αυτά τα δύο προγράμματα εντοπίζεται στην Κεντρική Ασία , γεγονός που δείχνει ότι κάθε μεγάλης κλίμακας αποσταθεροποίηση στην περιοχή αυτή θα μπορούσε να επιτύχει ένα διπλό στόχο με μία , γεωπολιτικής μαεστρίας , κίνηση , που είναι το ψαλίδισμα των φιλοδοξιών των δύο Μεγάλων Δυνάμεων . Επομένως υφίσταται υψηλός κίνδυνος να ξεσπάσει ένας Υβριδικός Πόλεμος , κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον σε ένα από τα κράτη τα οποία συμμετέχουν από κοινού στα εν λόγω προγράμματα . Εκτός από την περιοχή αυτή δεν διατίθεται πουθενά αλλού ανάλογη ενσωματωσιακή επικάλυψη της ρωσο-σινικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης , εκτός από τα Βαλκάνια , αλλά ακόμη και στην περιοχή μας , η αλληλεπίδραση των συμφερόντων είναι λιγότερο στενά συνδεδεμένη και αναπτυγμένη από ότι στην Κεντρική Ασία .
Θα πρέπει , ωστόσο , να θυμόμαστε πως το γεγονός αυτό κάνει το θέατρο επιχειρήσεων των Βαλκανίων τη δεύτερη πιο πιθανή περιοχή για να μετατραπεί σε θύμα του Υβριδικού Πολέμου ( εξού και η αίσθηση επαλήθευσης της ύπαρξης πολλών κοινωνικοπολιτικών παραγόντων από τους 6 που αναφέρθηκαν ) στο μέλλον . Σε αυτό συνάδει και η αμερικανική « αναγκαιότητα » για να προκαταλάβει την υλοποίηση των δύο « megaprojects » του Βαλκανικού ( « τουρκικού ») Ενεργειακού Διαδρόμου και του Βαλκανικού « Νέου Δρόμου του Μεταξιού » που θα μπορούσαν αποφασιστικά να ανατρέψουν τη στρατηγική ισορροπία στην Ευρώπη υπέρ του πολυπολικού κόσμου .
Geopolitics . com . gr all rights reserved 2016 Page 44