Το σχίσμα μεταξύ Βορρά Vs Νότου
Σε μια προσπάθεια να δαμάσουν την κρίση του δημόσιου χρέους στην ευρωζώνη τα τελευταία οκτώ χρόνια , οι πιο πλούσιες χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά ζήτησαν επιτακτικά την εφαρμογή αυστηρών μέτρων λιτότητας και κάθετες μειώσεις στους προϋπολογισμούς των χωρών του Νότου , ενώ ταυτόχρονα εφάρμοσαν αυστηρές κυρώσεις εκ μέρους της ΕΕ για τις χώρες εκείνες που δεν θα συμμορφώνονταν .
Στην πράξη , αυτή η πολιτική της αυστηρής λιτότητας , με υπέρμαχο τη Γερμανία , αποδείχθηκε καταστροφική , τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά , αφού τροφοδοτούσε περισσότερο την οικονομική κρίση και το λαϊκισμό . Την ίδια ώρα , σε ορισμένες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου , η απαγκίστρωση από τις πολιτικές της λιτότητας έχει ταυτιστεί με την αμφισβήτηση της λογικής για παραμονή τους στην ΕΕ .
Στην πραγματικότητα , τα μέτρα λιτότητας στις χώρες του Νότου έχουν διχάσει την ίδια την ΕΕ καθώς η Γερμανία και οι Βόρειοι σύμμαχοι της στην Ευρωζώνη επιμένουν στην εφαρμογή και τήρηση τους παρά την ανέχεια στην οποία έχουν περιέλθει οι οικονομικά ασθενέστερες τάξεις των πληθυσμών των χωρών που πλήγηκαν , τον αποπληθωρισμό και την αδύνατη ανάπτυξη των οικονομιών τους . Η λογική ένταξης των φτωχότερων χωρών στην Ευρωζώνη ήταν ότι όχι μόνο θα ενίσχυε τις οικονομίες τους , αλλά θα τις βοηθούσε να πετύχουν οικονομική σύγκλιση με τις πλουσιότερες χώρες της νομισματικής ένωσης . Αυτό θα γινόταν μέσα από ένα σταθερό μακροοικονομικό περιβάλλον , περισσότερο εμπόριο και την εκ των έσω εισροή επενδύσεων . Όλα αυτά τα οφέλη φαίνεται να επιτυγχάνονταν τα πρώτα χρόνια της νομισματικής ένωσης , με εξαίρεση την Πορτογαλία . Στην πορεία όμως , και ιδιαίτερα μετά το 2008 , μέχρι το 2013 , άρχισε η αντίστροφη μέτρηση , με τις φτωχότερες χώρες της Ευρωζώνης να καταγράφουν χειρότερες οικονομικές επιδόσεις στα δημόσια οικονομικά τους από ότι το 1999 , ενώ την ίδια στιγμή οι χώρες του δεύτερου κύκλου της διεύρυνσης της ΕΕ τις είχαν ξεπεράσει . Πιο συγκεκριμένα το 1999 , το κατά κεφαλή ΑΕΠ της Ελλάδας και της Πορτογαλίας ήταν γύρω στο 70 % του μέσου όρου των 15 χωρών-μελών της ΕΕ , και της Ισπανίας στο 80 % περίπου .
Το 2013 , της Ελλάδας και Πορτογαλίας είχαν μειωθεί σημαντικά κάτω από το 70 % του μέσου όρου των 15 και άρχισαν να συγκλίνουν με το ΑΕΠ των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που
Geopolitics . com . gr all rights reserved 2016 Page 20