Geopolitics.com.gr
«Ο Bush, σε σύγκριση με τον Putin, ήταν αδιόρθωτος, να το πούμε έτσι, ενώ ο Putin συμπεριφέρθηκε
αθόρυβα και με αυτοπεποίθηση, τοποθετώντας τις παλάμες του σε ‘υπερυψωμένο καμπαναριό’… Θα
μπορούσε να σκεφτόταν ακόμη και το ψάρεμα εκείνη τη στιγμή».
Ακόμα ένα «χρυσό κανόνα» που χρησιμοποιεί με μεγάλη επιτυχία στις τετ-α-τετ συνομιλίες με άλλους
ηγέτες του κόσμου και έχει παρατηρηθεί από τον συγκεκριμένο ειδικό είναι πως γέρνει ελαφρά το
κεφάλι και το γνέφει προς το μέρος του συνομιλητή, όπως αναφέρει ο ειδικός A. Pease.
«Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν κάποιος γνέφει το κεφάλι του αναγκάζει το πρόσωπο το οποίο ακούει να
συνεχίσει την ομιλία του. Ως εκ τούτου, αυτός ή αυτή αντιλαμβάνονται ότι ενδιαφέρονται για τη
συζήτηση».
Η όλη του στάση συνδυάζεται με μια σταθερή πολιτική έκφραση διπλωματίας και εφαρμογής γραμμής
που περιγράφει άριστα ο H.Kissinger σε βιβλίο του69.
« Η εξωτερική πολιτική του V.Putin, μπορεί να συγκριθεί με αυτή της Τσαρικής Ρωσίας. Βασίζεται σε
πιέσεις και δολώματα με ψυχρό υπολογισμό αναλογιών μέσα από προσεκτικούς , υπομονετικούς και
συνετούς χειρισμούς μια ισορροπίας ισχύος από την πλευρά της Ρωσίας σε σχέση με των άλλων»
Η εξωτερική του πολιτική στηρίζεται κυρίως στους τρείς πυλώνες που καθορίζουν και την ισχύ του ενώ
περιέχει και αρκετές γραμμές από τον «εξ απορρήτων» σύμβουλο του Alexander Dugin στα θέματα
γεωπολιτικής. Συνοπτικά δηλαδή:
1. Στο Παν-Σλαβικό στοιχείο που διατηρεί ως έμβλημα απέναντι στις γύρω περιοχές ,
παρουσιάζοντας την Ρωσία ως μόνο προστάτη της φυλής κάνοντας χρήση (όχι σπάνια)
καταστάσεων που έφερε το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ (κυρίως) σε χώρες όπως η Γιουγκοσλαβία , το
Κόσσοβο, την Βοσνία κοκ. Τελευταία έχει προστεθεί ένα ακόμα «όπλο» στην φαρέτρα του,
κάνοντας χρήση της πολιτικής λιτότητας της Ε.Ε. όπου εφαρμόζει ανά περιπτώσεις ακόμα και αν
αυτές δεν αγγ ίζουν μόνο το Σλαβικό στοιχείο αλλά και άλλες χώρες που θεωρεί ο ίδιος πώς
πρέπει να είναι φίλιες (π.χ. Ελλάδα, Ουγγαρία, κτλ. )
2. Στο Θρησκευτικό στοιχείο. Η χρήση του
Ορθόδοξου χριστιανισμού έχει μεγάλη
δύναμη επιρροής στην περιοχή των
Βαλκανίων εδώ και χιλιετίες κάτι που
γνωρίζει καλά ο Ρώσος πρόεδρος. Επίσης
αναφέρεται και από τον ίδιο αρκετές
φορές, η «επιδοκιμασία» της εκκλησίας
προς τις εθνικιστικές αναζητήσεις της
Ρωσίας , κάτι που ουσιαστικά δίνει και την
«Θεία άδεια» που θα αναζητήσει ο μέσος
Ρώσος πολίτης σε στιγμές αμφιβολίας
προς τις πράξεις του Ρώσου προέδρου.
Πρόκειται για πολιτική που εφαρμόστηκε
με τεράστια επιτυχία στο Βυζάντιο για
16. Putin with leaders of religions
αιώνες μέχρι και την Υψηλή Πύλη, τόσο
για την συνοχή εσωτερικά και την
δικαιολόγηση σκοτεινών μεθόδων , όσο και για την συγκρότηση κοινού μετώπου απέναντι σε
ξένες δυνάμεις. Φαινόμενο που είναι εμφανέστατο τόσο στο μέτωπο της Ουκρανίας απέναντι σε
δυνάμεις της μεταβατικής κυβέρνησης του Κρεμλίνου που επιτίθεται σε Χριστιανικούς ναούς, όσο
και κατά του Ισλαμικού στοιχείου της Τσετσενίας και Καυκάσου. Ειδικά στο τελευταίο εφάπτεται
69
ΗΠΑ, Αυτοκρατορία ή ηγετική δύναμη. H.Kissinger, εκδόσεις Λιβάνη, 2002
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2014
Page 39