Geopolitics.com.gr
Έτσι, η κυπριακή οικονομία παρέμεινε ουσιαστικά μια ανοχύρωτη πολιτεία, χωρίς αντιστάσεις, απέναντι
στην επέλαση τόσο της εσωτερικής δημοσιονομικής κρίσης αλλά και της εισαγόμενης κρίσης λόγω του
PSI κατά 78% των Ελληνικών ομολόγων που προκάλεσαν ζημιές πέραν των €4.5 δις στις κυπριακές
τράπεζες. Αποτέλεσμα, η υποβάθμιση τόσο των κυπριακών ομολόγων σε «σκουπίδια» από τους οίκους
αξιολόγησης όσο και της προοπτικής της κυπριακής οικονομίας και των κυπριακών τραπεζών. Μπροστά
στον ορατό πλέον κίνδυνο της στάσης πληρωμών και της χρεοκοπίας, η κυπριακή κυβέρνηση
προχώρησε στη μόνη διέξοδο που ήταν η αίτηση για ένταξη στο Μηχανισμό Στήριξης, δηλαδή στη
σύναψη δανείου από την Τρόικα, αφού πλέον αδυνατούσε να εξασφαλίσει δάνεια από τις αγορές για ν’
αντιμετωπίσει τις τρέχουσες δημοσιονομικές της ανάγκες αλλά και για να χρηματοδοτήσει την αναγκαία
ανακεφαλαιοποίηση των δύο μεγάλων τραπεζών, Κύπρου και Λαϊκής.
Έτσι, η άλλοτε ακμάζουσα κυπριακή οικονομία που με την ανάκαμψη της μετά την Τουρκική εισβολή το
1974, που της στέρησε το 46% των πλουτοπαραγωγικών της πόρων, είχε επιτελέσει ένα μικρό
οικονομικό θαύμα, βρέθηκε στα πρόθυρα χρεοκοπίας υποχρεωμένη όχι μόνο να συναινέσει σένα
λιτοδίαιτο Μνημόνιο με σκληρούς όρους αλλά και ν’ αποδεχτεί την εκ των έσω διάσωση των τραπεζών,
το περιβόητο “bail-in”, που κυριολεχτικά διέλυσε τον τραπεζικό της