Geopolitics.com.gr
Χρειάζονται παράλληλα βαθιές τομές και σύγκρουση με το κατεστημένο και τα συμφέροντα των ελίτ που
για δεκαετίες νέμονταν τον πλούτο της κυπριακής οικονομίας. Η κυβέρνηση, χωρίς να προσμετρά το
πολιτικό κόστος, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα διορθώσουν τις
στρεβλώσεις της οικονομίας και θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών
στους θεσμούς. Παράλληλα, οφείλει να προχωρήσει στην ορθολογική εκμετάλλευση και διαχείριση των
συγκυριών που έχουν δημιουργηθεί με την εύρεση υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ για να δώσει
την τεράστια ώθηση που ο τομέας της ενέργειας μπορεί να προσφέρει στην οικονομία.
Το Άμεσο Παρελθόν
Την περίοδο 1999-2007 η κυπριακή οικονομία κατά γενική ομολογία, στη βάση μακροοικονομικών
κριτηρίων, ευημερούσε με το ΑΕΠ να παρουσιάζει μια μέση ετήσια αύξηση της τάξης του 3.3% ενώ το
δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος ήσαν μόλις στο -2.7% και 64.3% αντίστοιχα του ΑΕΠ, με
το δεύτερο να παρουσιάζει πτωτική τάση.
Εν τούτοις, παρ’ όλη την ευημερία, η κυπριακή οικονομία παρουσίαζε εγγενείς ανησυχητικές αδυναμίες
που την καθιστούσαν ευάλωτη σε περίπτωση κρίσης. Πιο συγκεκριμένα, η διάβρωση της
ανταγωνιστικότητας της, ο υδροκέφαλος τραπεζικός τομέας που
έφτασε στο 900% του ΑΕΠ, βλέπε Γράφημα 1, ο υπερδανεισμός του
ιδιωτικού τομέα που, όπως δείχνει το Γράφημα 2, είχε φτάσει τα
€46δις δηλαδή 271% του ΑΕΠ και τέλος η διόγκωση (φούσκα) στις
τιμές των ακινήτων1, αποτελούσαν απειλή για τον ίδιο τον τραπεζικό
τομέα αφού μια πιθανή κατάρρευση του θα συμπαρέσυρε όλο το
χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία της χώρας.
Την περίοδο 2008-2012, στις πιο πάνω αδυναμίες προστέθηκε και η
παράτολμη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, από την τότε
Γράφημα 1 : Στοιχεία Ενεργητικού Τραπεζικού
κυβέρνηση Χριστόφια, η οποία με τη δημιουργία π