Geopolitics.com.gr
Editorial
«Η γραφική πόλη της Γιάλτας στην κοιλάδα του ποταμού Utchan Su περιτριγυρισμένη από βουνά γεμάτα
κέδρους και έλατα, που ωστόσο άφηναν την ευεργετική ζεστασιά του ήλιου να κατεβαίνει ως κάτω στην
πόλη, ήταν πριν από τον πόλεμο θέρετρο με ωραία ξενοδοχεία και σανατόρια....
Η αμερικανική αντιπροσωπία [σημ.: περίπου 100 άτομα - βλ. άκρως απόρρητη επιστολή Χάριμαν προς
αμερικανό πρόεδρο από 8.1.1945] κατέλυσε στα θερινά ανάκτορα των τσάρων, το Livadia Palace, το
οποίο μετά την επανάσταση των μπολσεβίκων η σοβιετική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ως σανατόριο για
την περίθαλψη φυματικών.
Στη διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν τόσο το κεντρικό όσο και τα άλλα δύο βοηθητικά
κτίρια ως έδρα του ανώτατου στρατιωτικού διοικητή, φεύγοντας όμως απογύμνωσαν και τα τρία,
παίρνοντας μαζί τους ως λάφυρα όλους τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς, ακόμη και τα έπιπλα. Μόνο δύο
πίνακες είχαν ξεμείνει στο υπνοδωμάτιο του αμερικανού προέδρου, στον πρώτο όροφο με τα 50
δωμάτια όπου διέμενε ο τσάρος Νικόλαος και ο γιος του Αλέξανδρος. Το δωμάτιο του μπιλιάρδου
χρησίμευε ως ιδιωτική τραπεζαρία του προέδρου, ενώ η αίθουσα υποδοχής χρησιμοποιήθηκε για τις
εργασίες της διάσκεψης. Στον δεύτερο όροφο ήταν τα ιδιαίτερα διαμερίσματα της τσαρίνας και των
θυγατέρων της. Στην κρεβατοκάμαρα της τσαρίνας διέμενε ο στρατηγός Μάρσαλ και το μπουντουάρ της
χρησίμευε ως κρεβατοκάμαρα του ναυάρχου Κινγκ. Από τα παράθυρα ξεχώριζε ένα φιδίσιο δρομάκι
γεμάτο κυπαρίσσια και δάφνες που οδηγούσε ως κάτω στη θάλασσα.
Οι Σοβιετικοί στο διάστημα από 15 Ιανουαρίου, ημερομηνία που οριστικώς επελέγη η πόλη της Γιάλτας
ως τόπος διεξαγωγής της διάσκεψης, έκαναν κυριολεκτικώς θαύματα αφού κατάφεραν στήνοντας
αερογέφυρα με τη Μόσχα να μεταφέρουν έπιπλα, πίνακες, χαλιά, ακόμη και σερβίτσια, για να κάνουν τη
διαμονή μας άνετη· και όχι μόνο αυτό, αλλά να μετατρέψουν από πραγματική απειλή για την υγεία μας
τα κτίρια όπου βασίλευαν οι αρουραίοι και διάφορα έντομα και τρωκτικά σε ασφαλείς χώρους με
δραστικές απολυμάνσεις ώσπου να εγκατασταθούμε εκεί...» (πηγή: Αρχεία του Λευκού Οίκου).
Στις 31 Ιανουαρίου 1945 ο 'Ελληνας πρεσβευτής στην Αγκυρα ενημερώνει με κωδικοποιημένο
τηλεγράφημά του το ελληνικό ΥΠΕΞ:
«Πληροφορούμαι ασφαλώς ότι διήλθον εκ Στενών επιβαίνοντες αμερικανικού πλοίου και
κατευθυνόμενοι νότιον Ρωσίαν εμπειρογνώμονες και λοιπά πρόσωπα συνδιασκέψεως τριών αρχηγών.
Κατά Τουρκικάς πληροφορίας συνδιάσκεψις αύτη λάβη χώραν πιθανώτατα εν Κριμαία εντός των
προσεχών ημερών».
Στις 18 Ιανουαρίου 1945 ο πρέσβης Θανάσης Αγνίδης από το Λονδίνο ειδοποιούσε ότι ο Τσόρτσιλ δεν
θα είχε αντίρρηση να γίνει όσο πιο μακριά γίνεται και υπό άκρα μυστικότητα η συνάντηση των τριών,
σημειώνοντας επί λέξει ότι «... ο Βρετανός πρωθυπουργός είναι φύσει πλέον ευκίνητος και εκ περισσού
δεν φείδεται χρόνου και ευμάρειας διά μακρινά ταξίδια!».
«Σάββατο, 3 Φεβρουαρίου. Το αεροπλάνο του αμερικανού προέδρου, συνοδευόμενο από πέντε μαχητικά
που απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο των Αθηνών (το έκτο τύπου Ρ-38 αναγκάστηκε να επιστρέψει
στην ελληνική πρωτεύουσα λόγω μηχανικής βλάβης), προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Σάκι στις 12.10
τοπική ώρα. Τον πρόεδρο υποδέχθηκαν οι ΥΠΕΞ Μολότοφ και Στετίνιους και ο αμερικανός πρεσβευτής
στη Μόσχα Α. Χάριμαν, απουσία του Στάλιν ο οποίος βρισκόταν καθ' οδόν από τη Μόσχα.
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2014
Page 1