Geopolitics.com.gr
περίοπτη θέση στα κέντρα αποφάσεων. Όμως ακόμη και σήμερα, τέτοιο δίκτυο δεν υφίσταται.
Σιδηρόδρομοι, λιμάνια, αεροδρόμια, παραμένουν σε
μια βαθμίδα μειωμένης αξίας και αντί να έχουν
σημειωθεί με κόκκινο σε κάθε εμπορικό χάρτη του
κόσμου, η Ελλάδα παραμένει ένα περιστασιακό
αγκυροβόλι, αφήνοντας τον ρόλο του κόμβου να τον
παίζει η Τουρκία ή ακόμα και η Ιταλία.
Μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα ακόμα και κατά την
διάρκεια της Τουρκοκρατίας είχε ακμάσει σε αυτό το
επίπεδο των μεταφορών, ειδικότερα στα παράλια της
Μ.Ασίας, όπου το Ελληνικό εμπορικό στοιχείο άκμασε
και είχε καταφέρει να πάρει τα ηνία στην οικονομία.
Δυστυχώς όμως και εδώ , οι κόμβοι για πλοία και αεροπλάνα, δεν έχουν ούτε έκταση, ούτε τις
προϋποθέσεις να φιλοξενήσουν τέτοιες διεθνείς μεταφορές , σε παγκόσμιο επίπεδο. Και αυτό πέρα από
την ανικανότητα να φέρουν εντός της επικράτειας εισοδήματα, επιφέρουν και απώλειες αφού τα τέλη
μεταφορών από τρίτες χώρες προς εμάς (Τουρκία, Ιταλία) για διεθνή εμπορεύματα που εισάγουμε,
επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το έλλειμμα μεταφέροντας το κόστος ακόμα και στον τελικό
καταναλωτή.
Σημαντική αλλά μικρή αλλαγή αποτελεί η επένδυση από την Κινέζικη COSCO που παραμένει όμως πολύ
μικρή σαν ποσοστό έναντι της πραγματικής αξιοποίησης αυτών των δικτύων που μπορεί να διαθέσει η
χώρα.
Οι τερματικοί όμως αυτοί σταθμοί δεν είναι μόνο κόμβοι μεταφορών αγαθών. Είναι και προορισμοί
τουρισμού. Μια βιομηχανία που τόσο θέλουμε να αναπτυχθεί στην Ελλάδα , αλλά μέχρι στιγμής έχει
αναντιστοιχία σε ποιότητα υπηρεσιών και τιμών και συνάμα μηδενική οργάνωση.
Ο τουρισμός θα μπορούσε για την Ελλάδα να είναι μια
μορφής βαριάς βιομηχανίας υπηρεσιών όπως τόσο συχνά
διατυμπανίζουμε, με μια διαφορά όμως. Ότι κάθε τι που
προσφέρεται στο πλαίσιο αυτό , θα ήταν άνευ
συναγωνισμού σε ποιοτικό επίπεδο. Τουρισμός πάσης
φύσεως εκδρομικής μορφής. Βουνό, θάλασσα, καταδύσεις,
ορειβασία, ποδηλασία, αρχαιολογική ξενάγηση,
θρησκευτική επίσκεψη είναι μόνο ελάχιστες από τις
μορφές αυτές. Αντ’ αυτού, έχουμε παραμείνει στο
κλασσικ