αλληλεπιδρούν με αποτέλεσμα να προσθέτουν νέες ανάγκες που με τη σειρά τους γιγαντώνουν το δίκτυο και τη χρησιμότητά του.
3. Η δυναμική ανάπτυξη των τεχνητών( ηλεκτρονικών) δικτύων, τα οποία εμπλέκονται και αντιδρούν στα ψυχο-κοινωνικά δίκτυα αναδεικνύοντας αυτά σε εξίσου σημαντικά νέα κοινωνικά φαινόμενα, είναι ο προπομπός για τη δομή του πληροφοριακού δικτύου της μελλοντικής παγκόσμιας κοινωνίας. Αυτό το φαινόμενο ταυτοποιείται με τη γενική ιδέα του πληροφοριακού πολέμου του « κεντρώου δικτύου », η οποία ονομάζεται SPIN( Segmented Polycentric Ideologiacally integrated Network) δηλαδή « Διαιρεμένο Πολυκεντρικό Ιδεολογικά ενσωματωμένο Δίκτυο ». Η Microsoft έχει δώσει έναν περισσότερο ακριβή ορισμό του φαινομένου ως Ηλεκτρονικό Νευρικό Σύστημα( ENS).
Ο βασικός παγκόσμιος παίχτης που χρησιμοποιεί τις αρχές του « κεντρώου δικτύου » είναι οι ΗΠΑ. Τα διευθύνοντα όργανα είναι οι αμοιβαίως εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες, επιχειρήσεις και οι υποδομές παγκόσμιου δικτύου.
Οι διεθνείς δικτυακές δομές, οι οποίες αναφέρονται συνήθως, ως παρασκηνιακοί παίχτες, είναι οι βασικοί σκανδαλιστές της διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης. Ειδικά το δίκτυο ΜΚΟ που διαθέτουν ιδιαίτερη επίδραση επί των τεκταινομένων, διαμορφώνουν το σώμα των Ευρωατλαντικών διεθνιστών και την ευρωατλαντική ή δυτική ιδεολογία της « υπερκοινωνίας ». Οι περίεργοι αυτοί παρασκηνιακοί ουμανιστές διαθέτουν ένα χαρακτηριστικό: ανήκουν σε ομάδες οι οποίες είναι κλειστά κλαμπ.
Μία τέτοια δικτυακή δομή μπορεί να ασκήσει εξαιρετική πίεση σε ολόκληρο το παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον, το οικονομικό σύστημα μέσω των δορυφόρων τους αλλά και οντοτήτων( πρόσωπα, εταιρείες, οργανώσεις κτλ) του δικτύου τους που βρίσκονται σε χαμηλότερη βαθμίδα. Αυτό επιτρέπει τη συνέχιση του « ουμανιστικού » τους έργου και του σχεδιασμού, χωρίς να απασχολούνται με την εφαρμογή των λεπτομερειών του γενικότερου σχεδίου, το οποίο όσο αποκεντρώνεται κατά την εξέλιξή του, τόσο περισσότερο ανατίθεται σε πιο χαμηλόβαθμους ηγέτες μικρότερων δικτύων. Μπορούν να σχεδιάζουν και να εφαρμόζουν αποφάσεις για την αλλαγή μίας πολιτικής ή πολιτειακής κατάστασης και να ρυθμίσουν την ανάπτυξη επιλεγμένων κρατών, όπως έγινε κατά την επιχείρηση TP-AJAX στο Ιράν ή όπως γιγάντωσαν εκ του μηδενός τη μεταπολεμική Γερμανία, ξεπερνώντας σε ισχύ παραδοσιακούς της αντιπάλους που εξήλθαν του πολέμου με λιγότερες καταστροφές.
Στηριζόμενη στην κινητοποίηση των κεφαλαίων του « κεντρώου δικτύου », τα οποία βρίσκονται υπό τον έλεγχο αυτών των δορυφόρων των ευρωατλαντικών διεθνιστών, η « υπερκοινωνία » μπορεί να επηρεάσει με « ελαφράς ισχύος » επαναστάσεις ολόκληρο τον κόσμο, μέσω μίας μεγάλης ποικιλίας ξεκάθαρων και οργανωμένων τοπικών, περιφερειακών και διεθνών πολιτικών προβλημάτων. Η παγκόσμια κατεύθυνση και έλεγχος μπορούν να εφαρμοστούν λόγω της ύπαρξης ενός τέτοιου κατανεμημένου και ιεραχικής δομής οργανισμού που διαδέχεται το « κεντρώο δίκτυο », του οποίου οι ανώτερες βαθμίδες εκπροσωπούνται από δίκτυα-δορυφόρους τα οποία ανήκουν στην δυτική « υπερκοινωνία ». Οι μονάδες οι οποίες ελέγχονται μπορεί να λειτουργούν εν τη αγνοία τους, για αυτήν την κατάσταση ελέγχου, ενώ ακόμα και αν γνωρίζουν τη στρατολόγησή τους δε θα μπορούν να ανακαλύψουν ποιος είναι ο πραγματικός εκδότης των διαταγών.
Το βασικό περιεχόμενο όλων των πολέμων « κεντρώου δικτύου » περιλαμβάνει επιχειρήσεις επίδρασης( Effects-based operations-EBO). Αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε όλη τη θεωρία των εν λόγω πολέμων, οι οποίοι διεξάγονται από τις ΗΠΑ. Οι ΕΒΟ είναι ο συνδυασμός ενεργειών οι οποίες στοχεύουν στη διαμόρφωση ενός συγκεκριμένου μοντέλου συμπεριφοράς ανάμεσα σε φίλιες και ουδέτερες / εχθρικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια ειρήνης, κρίσης και πολέμου. Το κεντρικό αποτέλεσμα των ΕΒΟ είναι η εγκαθίδρυση του πλήρους και απόλυτου ελέγχου επί όλων των αντιμαχόμενων πλευρών( ακόμα και ένοπλης σύγκρουσης) και η ολοκληρωτική χειραγώγηση, υπό όλες τις συνθήκες Αυτό περιλαμβάνει ακόμα και το διάστημα κατά το οποίο η αντιπαράθεση εξελίσσεται, είτε όταν απειλείται να ξεκινήσει, είτε ακόμα και όταν θα υπάρχει ειρήνη.
Η αίσθηση που αφήνει ο πόλεμος του « κεντρώου δικτύου » είναι πως δεν διαθέτει αρχή και τέλος, εξασκείται σε μόνιμη βάση και στόχος είναι η διαβεβαίωση πως όλες οι αντιμαχόμενες πλευρές έχουν την δυνατότητα να επιφέρουν συνολικό έλεγχο επί όλων των διεθνών παιχτών. Η εγκατάσταση του δικτύου ή των υποδικτύων αυτού στερεί χώρες, έθνη, στρατούς και κυβερνήσεις από κάθε ίχνος
Geopolitics. com. gr all rights reserved 2017 Page 40