αλληλεπιδρούν με αποτέλεσμα να προσθέτουν νέες ανάγκες που με τη σειρά τους γιγαντώνουν το δίκτυο και τη χρησιμότητά του .
3 . Η δυναμική ανάπτυξη των τεχνητών ( ηλεκτρονικών ) δικτύων , τα οποία εμπλέκονται και αντιδρούν στα ψυχο-κοινωνικά δίκτυα αναδεικνύοντας αυτά σε εξίσου σημαντικά νέα κοινωνικά φαινόμενα , είναι ο προπομπός για τη δομή του πληροφοριακού δικτύου της μελλοντικής παγκόσμιας κοινωνίας . Αυτό το φαινόμενο ταυτοποιείται με τη γενική ιδέα του πληροφοριακού πολέμου του « κεντρώου δικτύου », η οποία ονομάζεται SPIN ( Segmented Polycentric Ideologiacally integrated Network ) δηλαδή « Διαιρεμένο Πολυκεντρικό Ιδεολογικά ενσωματωμένο Δίκτυο ». Η Microsoft έχει δώσει έναν περισσότερο ακριβή ορισμό του φαινομένου ως Ηλεκτρονικό Νευρικό Σύστημα ( ENS ).
Ο βασικός παγκόσμιος παίχτης που χρησιμοποιεί τις αρχές του « κεντρώου δικτύου » είναι οι ΗΠΑ . Τα διευθύνοντα όργανα είναι οι αμοιβαίως εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες , επιχειρήσεις και οι υποδομές παγκόσμιου δικτύου .
Οι διεθνείς δικτυακές δομές , οι οποίες αναφέρονται συνήθως , ως παρασκηνιακοί παίχτες , είναι οι βασικοί σκανδαλιστές της διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης . Ειδικά το δίκτυο ΜΚΟ που διαθέτουν ιδιαίτερη επίδραση επί των τεκταινομένων , διαμορφώνουν το σώμα των Ευρωατλαντικών διεθνιστών και την ευρωατλαντική ή δυτική ιδεολογία της « υπερκοινωνίας ». Οι περίεργοι αυτοί παρασκηνιακοί ουμανιστές διαθέτουν ένα χαρακτηριστικό : ανήκουν σε ομάδες οι οποίες είναι κλειστά κλαμπ .
Μία τέτοια δικτυακή δομή μπορεί να ασκήσει εξαιρετική πίεση σε ολόκληρο το παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον , το οικονομικό σύστημα μέσω των δορυφόρων τους αλλά και οντοτήτων ( πρόσωπα , εταιρείες , οργανώσεις κτλ ) του δικτύου τους που βρίσκονται σε χαμηλότερη βαθμίδα . Αυτό επιτρέπει τη συνέχιση του « ουμανιστικού » τους έργου και του σχεδιασμού , χωρίς να απασχολούνται με την εφαρμογή των λεπτομερειών του γενικότερου σχεδίου , το οποίο όσο αποκεντρώνεται κατά την εξέλιξή του , τόσο περισσότερο ανατίθεται σε πιο χαμηλόβαθμους ηγέτες μικρότερων δικτύων . Μπορούν να σχεδιάζουν και να εφαρμόζουν αποφάσεις για την αλλαγή μίας πολιτικής ή πολιτειακής κατάστασης και να ρυθμίσουν την ανάπτυξη επιλεγμένων κρατών , όπως έγινε κατά την επιχείρηση TP-AJAX στο Ιράν ή όπως γιγάντωσαν εκ του μηδενός τη μεταπολεμική Γερμανία , ξεπερνώντας σε ισχύ παραδοσιακούς της αντιπάλους που εξήλθαν του πολέμου με λιγότερες καταστροφές .
Στηριζόμενη στην κινητοποίηση των κεφαλαίων του « κεντρώου δικτύου », τα οποία βρίσκονται υπό τον έλεγχο αυτών των δορυφόρων των ευρωατλαντικών διεθνιστών , η « υπερκοινωνία » μπορεί να επηρεάσει με « ελαφράς ισχύος » επαναστάσεις ολόκληρο τον κόσμο , μέσω μίας μεγάλης ποικιλίας ξεκάθαρων και οργανωμένων τοπικών , περιφερειακών και διεθνών πολιτικών προβλημάτων . Η παγκόσμια κατεύθυνση και έλεγχος μπορούν να εφαρμοστούν λόγω της ύπαρξης ενός τέτοιου κατανεμημένου και ιεραχικής δομής οργανισμού που διαδέχεται το « κεντρώο δίκτυο », του οποίου οι ανώτερες βαθμίδες εκπροσωπούνται από δίκτυα-δορυφόρους τα οποία ανήκουν στην δυτική « υπερκοινωνία ». Οι μονάδες οι οποίες ελέγχονται μπορεί να λειτουργούν εν τη αγνοία τους , για αυτήν την κατάσταση ελέγχου , ενώ ακόμα και αν γνωρίζουν τη στρατολόγησή τους δε θα μπορούν να ανακαλύψουν ποιος είναι ο πραγματικός εκδότης των διαταγών .
Το βασικό περιεχόμενο όλων των πολέμων « κεντρώου δικτύου » περιλαμβάνει επιχειρήσεις επίδρασης ( Effects-based operations-EBO ). Αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε όλη τη θεωρία των εν λόγω πολέμων , οι οποίοι διεξάγονται από τις ΗΠΑ . Οι ΕΒΟ είναι ο συνδυασμός ενεργειών οι οποίες στοχεύουν στη διαμόρφωση ενός συγκεκριμένου μοντέλου συμπεριφοράς ανάμεσα σε φίλιες και ουδέτερες / εχθρικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια ειρήνης , κρίσης και πολέμου . Το κεντρικό αποτέλεσμα των ΕΒΟ είναι η εγκαθίδρυση του πλήρους και απόλυτου ελέγχου επί όλων των αντιμαχόμενων πλευρών ( ακόμα και ένοπλης σύγκρουσης ) και η ολοκληρωτική χειραγώγηση , υπό όλες τις συνθήκες Αυτό περιλαμβάνει ακόμα και το διάστημα κατά το οποίο η αντιπαράθεση εξελίσσεται , είτε όταν απειλείται να ξεκινήσει , είτε ακόμα και όταν θα υπάρχει ειρήνη .
Η αίσθηση που αφήνει ο πόλεμος του « κεντρώου δικτύου » είναι πως δεν διαθέτει αρχή και τέλος , εξασκείται σε μόνιμη βάση και στόχος είναι η διαβεβαίωση πως όλες οι αντιμαχόμενες πλευρές έχουν την δυνατότητα να επιφέρουν συνολικό έλεγχο επί όλων των διεθνών παιχτών . Η εγκατάσταση του δικτύου ή των υποδικτύων αυτού στερεί χώρες , έθνη , στρατούς και κυβερνήσεις από κάθε ίχνος
Geopolitics . com . gr all rights reserved 2017 Page 40