Θεωρώ πως ο Νορβηγός διαπραγματευτής γνώριζε πολύ καλά της αποφάσης του Σ . Α και όταν ο κ . Κοτζιάς τον εξέθεσε στον νέο Γενικό Γραμματέα του Ο . Η . Ε , τότε έπαιξε ένα πολύ βρώμικο παιχνίδι κατά του Έλληνα ΥΠΕΞ , τορπιλίζοντας ουσιαστικά τις διαπραγματεύσεις . Διέρρευσε σε « δημοσιογράφους » πληροφορίες πως η Ελλάδα και προσωπικά ο κ . Κοτζιάς ευθύνονται για τη μελλοντική αποτυχία των διαπραγματεύσεων ! Δεν θα κρίνω την πράξη του κ . Άϊντε , το αφήνω στους αναγνώστες ....
Εδώ , να υπερθεματίσω την υπεύθυνη στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης αλλά και Αντιπολίτευσης που στο τόσο κρίσιμο αυτό Εθνικό ζήτημα εμπιστεύτηκαν τον Υπουργό Εξωτερικών και δεν μετέτρεψαν το Κυπριακό σε πεδίο μικροκομματικής εκμετάλλευσης .
Ας φύγουμε όμως από τον στενό κύκλο των διαπραγματεύσεων και να περάσουμε σε γεωστρατηγικό περιβάλλον . Να μιλήσουμε για την Ενεργειακή Αυτοκτονία . Τα τελευταία χρόνια στα πεδία της Ανατολικής Μεσογείου έχουν ανακαλυφθεί χρυσοφόρα κοιτάσματα φυσικού αερίου που ανήκουν στην Κύπρο , το Ισραήλ , την Αίγυπτο , την Ελλάδα και ( ορισμένα ) στην Τουρκία . Στο διεθνές συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον , τα κοιτάσματα φυσικού πλούτου αποτελούν μια σταθερή στην οποία μπορεί να στηριχθεί η Υψηλή Στρατηγική ενός κράτους . Στον μεταψυχροπολεμικό πολυπολικό παγκόσμιο στερέωμα υπάρχουν πολλές επιλογές ως προς τη θεμελίωση των Κυριαρχικών Δικαιωμάτων ενός κράτους . Η εξόρυξη των πλουτοπαραγωγικών πηγών αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα και η Κύπρος , παρά τις κενές απειλές της Τουρκίας , το θεμελίωσε προβαίνοντας σε σωστές συμμαχίες στην περιοχή . Σχεδόν αμέσως οριοθέτησε ΑΟΖ με Ισραήλ και Αίγυπτο και ξεκίνησε τις έρευνες μοιράζοντας οικόπεδα . Συμφώνησε μάλιστα με Ισραήλ για σταθμό υγροποίησης φυσικού αερίου ( LNG ) στο νησί , παίζοντας πλέον τον ρόλο του διακομιστή Ισραηλινού αερίου στην Ευρώπη ! Η Κύπρος δηλαδή μπορεί να μεταβληθεί σε παραγωγό αλλά και κόμβο μεταφοράς φυσικού αερίου ταυτόχρονα , μια προοπτική που την αναβαθμίζει θεαματικά σε γεωπολιτικό επίπεδο .
Παίρνοντας αυτή τη γεωστρατηγική σταθερά υπόψιν ( όντας και μέλος της Ε . Ε ) , μπορούμε να δούμε πως η Κυπριακή Δημοκρατία δεν χρειάζεται να βιάζεται στην εξεύρεση « λύσης », πόσο μάλλον να δέχεται εκβιασμούς από οποιονδήποτε ! Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε τη νέα αρνητική εξέλιξη σε ολόκληρη την περιοχή , την άνοδο του Νεο-Οθωμανισμού ως στρατηγική επιλογή της νέας ηγεσίας στην Άγκυρα για τον 21ο αιώνα . Οι αναθεωρητικές βλέψεις του Νεο-Οθωμανισμού δεν σταματούν στην « βόρεια Κύπρο » ή τα Έξι Ναυτικά Μίλια στο Αιγαίο . Το δόγμα που τελειοποίησε ο κ . Νταβούτογλου και που υλοποιεί ο κ . Ερντογάν θέλει να μετατρέψει την Τουρκία σε μια « μικρή Παγκόσμια Δύναμη », απόλυτα κυρίαρχο χώρα στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια . Μια χώρα με λόγο στον Καύκασο , στην Κριμαία , στον Περσικό Κόλπο , ακόμη και στην υπο-σαχάρια Αφρική !
Σε καθαρά θεωρητικό / επιστημονικό επίπεδο δεν υπάρχει λόγος και ανάγκη διαπραγμάτευσης και υποχωρήσεων στον νεο-Οθωμανισμό , καθώς οι στρατηγικές του επιδιώξεις παραβιάζουν κατάφορα και κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου αλλά και ( κυρίως ) τα Εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού .
Σε πρακτικό επίπεδο στο Κυπριακό τώρα . Ο χρόνος κυλάει υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν υπάρχει η ανάγκη για επίτευξη επώδυνων συμβιβασμών που καθιστούν μια οποιαδήποτε συμφωνία μη βιώσιμη . Η ενωμένη Κύπρος δεν μπορεί να λειτουργήσει αν η τουρκική πλευρά δεν αναγνωρίσει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας , αν δεν αποσυρθούν οριστικά τα τουρκικά στρατεύματα Κατοχής και αν δεν καταργηθεί ο αναχρονιστικός θεσμός των Εγγυητριών Δυνάμεων .
Geopolitics . com . gr all rights reserved 2017 Page 18