Geniş AÇI Sayı 3 Mayıs 2018 geniş açı-31052018-D-SON | Page 64
Sonra bir gün okula gelmedin, bu olağan bir durumdu. Aradan birkaç gün geçti, artık her-
kes seni merak etmeye başladı. Öğretmenlerimiz bize ağır bir grip geçirdiğini söyledi ancak
ben gerçeği biliyordum. Bacağını kaybetmene neden olan hastalık geri dönmüştü, bildi-
ğim başka bir şey de senin kolay kolay pes etmeyeceğindi. Yanılmadım, günlerce diren-
din. Sonra bir gün hepimizi şaşırttın. Belki bilerek belki de bilmeyerek bizi son kez görmeye
geldin. Her gün artık iyileştin, diyerek gelmeni bekledik. Senin direnişinin son bulmayacağı
umuduyla ödevlerini ve sınıfta dağıtılanları bile dolabına koyduk. 27 Aralık günü seni son-
suzluğa uğurladık, çok ağladık. Tahmin edemeyeceğin kadar üzüldük, fotoğraflarını astık,
eşyalarını sakladık ve seni çok özledik ama bu çözüm değildi.
Seni çok düşündüm ve sonunda anladım. Senin için yapmamız gerekenler vardı: hayal
kurmak, umut etmek, insanları sevmek, pes etmemek, her zaman gülmek… Eğer bunları
yaparsak senin ömrünü daha da anlamlı hale getiririz. Eğer bunları yaparsak seni hiç unut-
mamış oluruz.
Duygu KASER - 7/A
Yağmur
Bir insan düşünün; her kötü anı, mutlu güzel bir ana çevirebilecek birini. Her üzüldüğünüz-
de sizi gülümsetebilecek birini, hayatı her şeye rağmen sevebilecek birini, yaşadığı büyük
acıya ve ağrıya rağmen hala hayatı sevebilecek birini düşünün. Asla küçük ve boş şeylere
üzülmeyen bir insan düşünün. İşte düşündüğünüz o insan Yağmur. Hayatta neşesi eksik ol-
mayan biriydi o. Biz ne zaman sınıfta bir şeye üzülsek o bizi üzgün görmeye dayanamaz ve
bizi neşelendirmeye çalışırdı. Küçük şeylere üzülmemizi istemezdi.
Birçok protezli insan protezinden utanıp, saklamaya çalışırken, Yağmur protezinden asla
utanmıyor ve saklamaya çalışmıyordu. Tam tersine onunla yaşamaya alışmıştı ve şikayet
etmiyordu. Bazen bir insanın yokluğu gerçekten çok kötü hissettiriyor. Özlüyorsun ama gel-
meyeceğini de biliyorsun. Ama biliyorum ki o şu an çok güzel bir yerde. Yağmur’du Melek
oldu gitti. Işıklar içinde uyu güzel yüzlü arkadaşım.
Başak Su YEŞİLYURT - 7/A
Yağmurcu
Yağmur getirdim ceplerimde
Çok uzakta bir şehrin
Kurşun rengi göğünden çalınmış
Ödünç sevmeler getirdim yüreğimde
Kara bulutlar sürükledim eteğimde
Eski bir rüyanın sisli mateminden
Sökülüp yamanmış gözlerine
Sahte gülüşleri getirdim göz bebeklerimde
Ben gelmeden önce de böyle kötü müydü hava, bilmiyorum.
Kara bulutları geride kalan şehirde bıraktığımı sanıyordum.
Görünen o ki bindiğim otobüsün peşine takılıp buraya kadar izlemişler beni.
60