Geheugen van Prisma Groeten uit Assisië 1904 - 2004 | Page 10

1980 - 1994 Leefgemeenschap voor verstandelijk gehandicapten Regionaal zorgcentrum voor mensen met een verstandelijke handicap 1994 - 1997 1980-1996 ontwikkelen, kleinschaligheid, regionalisatie, integratie Uit mijn dagboek, 17 januari 1982. Eindelijk: ik krijg een eigen kamer! Ze gaan de grote paviljoens slopen en ik word bewoner van een kamer van mezelf. Assisië gaat op een vakantiedorp lijken. Met kleine huisjes, een manege, restaurant, café, toneelzaal, voetbalveld en een kinderboerderij. Alle bedrijven verdwijnen, behalve de keuken en de wasserij. Huisvesting Vanaf 1980 wil de overheid van grote centrale inrichtingen af. Er moet een betere spreiding van plaatsen over het land komen. Voor Assisië betekent dit beleid inkrimping. Nieuwbouw op het terrein mag niet meer, want in de regio Midden-Brabant is een overbedding, terwijl in WestBrabant te weinig plaatsen zijn. In 1983 wordt ‘t Hooghout als zelfstandig debieleninternaat afgesplitst van Assisië. De 96 bewoners van ‘t Hooghout verhuizen naar zogenaamde gezinshuizen. Vanaf 1985 ‘neemt’ Assisië ‘de wijk’. De eerste ‘sociowoning’ in de wijk is ‘t Inverte (Internaats Vervangend Tehuis) in Loon op Zand. ‘t Inverte is in 1976 in gebruik genomen met 23 plaatsen. Na 1985 komen er meer sociowoningen en dependances in Udenhout, Loon op Zand en Hilvarenbeek. Er wonen dan al 200 bewoners buiten het terrein. Er komt weerstand bij medewerkers, bewoners en familie tegen de stroom van buitenplaatsingen. De mening heerst dat het einde van de inrichting in zicht komt. In 1990 constateert men betonrot op enkele woonvoorzieningen gebouwd in de jaren ‘70. De vloeren dreigen door te zakken, maar er komt geen vergunning voor vervangende nieuwbouw op het terrein. De overheid maakt gebruik van de gelegenheid om te komen tot schaalverkleining en een betere spreiding van plaatsen. Bijna 100 bewoners moeten naar buiten verhuizen. Er barst een storm van kritiek los bij ouders en medewerkers. Een commissie buigt zich over de problemen en bepaalt de richting: Assisië gaat naar Raamsdonksveer. Zorg op maat De Daniël de Brouwerstichting heft zichzelf in 1987 op. De aangesloten instellingen hebben de handen vrij om eigen beleid te ontwikkelen. Ook Assisië kan nu zelfstandig, los van de Daniël de Brouwerstichting, werken aan de eigen ontwikkelingen. De slagzin wordt ‘zorg op maat’. Wat daarbij hoort is: • van grootschalig naar kleinschalig; • van verzorgen naar ondersteunen; • van groepsgericht naar persoonsgericht; • van aanbodgericht naar vraaggericht. Tot 1983 Slaapzaal Antonius voor 50 bewoners De oude gebouwen waren absoluut niet meer toereikend om aan de veranderende zorgvragen tegemoet te komen. Ze waren te klein en er was geen enkele privacy. Bewoners sliepen in grote zalen en overdag was er maar één ruimte die diende als eetzaal, zithoek en televisiekamer. De bewoners zaten de hele dag op elkaars lip, wat vaak tot spanningen leidde. 1970, toiletgroep Jozef 2 Grote groepen en weinig personeel resulteerden in groepsbenadering: allemaal tegelijk wassen, naar de w.c., eten, wandelen, op uitstapje. In de jaren tachtig komt er spelmateriaal op de bedzalen. 1990, sloop Jozef paviljoen. Helaas sneuvelt de koepel ook. 1989, Pandaplein v.l.n.r. T. van Leeuwen, Commissaris F. Houben, H. Emmers en J. Meijs, voorzitter bestuur 1989, festiviteiten voor het 85-jarig bestaan. 1 januari 1984 aantal bewoners 551 verpleegprijs per dag F 147,- 1 januari 1989 aantal bewoners 551 verpleegprijs per dag F 138,- kleinschaligheid en zorg op maat