‘ Ik heb me nooit eerder zo nietig en klein gevoeld als daar , op dat moment .’
Met de Vespa door de fruitgaarden Reist Riadh niet , dan vind je hem in Brussel City , waar hij woont en werkt . Of in Hasselt , de thuisstad van zijn man en schoonfamilie . “ Het klinkt gek , maar de clichés over de Limburgers – vriendelijk , warm , gastvrij – blijken écht te kloppen . Ga ik er ’ s ochtends naar de bakker , dan zeggen mensen nog oprecht ‘ goeiemorgen ’. In Brussel is dat quasi onbestaande . Daar speelt een grootstedelijke anonimiteit die , toegegeven , ook zijn charme heeft , maar toch … Ontmoet je een Limburger die je eerder zag een tweede keer , dan lijkt het alsof hij je al jaren kent . Zo voelt het toch aan . En dus kom ik er graag .” Zelfs de toeristische clichés schuwt hij niet . “ Voor een van mijn eerste dates met Niels leenden we de Vespa van zijn zus en reden we langs de fruitgaarden naar het doorkijkkerkje in Borgloon . En afgelopen zomer zijn we naar de Virga Jesse-ommegang in Hasselt gaan kijken . Niels ’ oma , bonneke , liep erin mee . Ze is 93 en doet vrijwilligerswerk in een wzc , een fantastische madame . Ik stond op de eerste rij en vond het geweldig . Mocht ik in een volgende editie kunnen meedoen : graag . Dan is bonneke 100 . ( lacht )”
Het is goed zoals het is Dat de afgelopen jaren best wel een rollercoaster waren , bevestigt Riadh . “ Ik zat een hele periode niet zo goed in mijn vel ( Riadh schreef in 2015 een boek over zijn depressie (‘ Depressief ? Loser ! Over vallen en weer keihard opstaan ’ en in 2022 over zijn outing ‘ Uit de kast . In de kast ’, red ), maar voel dat er op dit moment een soort van mentale rust in de plaats is gekomen . Ik heb een stabiele relatie , een stabiele job , er zijn geen brandende ambities om iets anders te doen , we zijn voorlopig gezond , we komen niets tekort . Het is goed zoals het is . En daar geniet ik van . In mijn dagboek dat ik tijdens ‘ Over de oceaan ’ schreef , nam ik mezelf wel voor om dit geluk niet als vanzelfsprekend te beschouwen . En klaag ik toch eens over ‘ mijn drukke job ’, dan is mijn partner de eerste om me een spiegel voor te houden : ‘ Niet zeuren , dit is wat je wou .’”
Kindertijd in etalage Tot slot , of er al nieuwe reisplannen zijn gesmeed ? “ Voorlopig niet . Ooit wil / moet ik nog wel terug naar Tunesië ( Riadh is de zoon van een Belgische moeder en een Tunesische vader , red ). Ik was er voor het laatst in 2010 . Als kind bracht ik er elke zomer mijn vakantie door . 80 procent van mijn familie woont daar . En die wil ik ooit voorstellen aan mijn man . Maar vandaag is homoseksualiteit nog steeds strafbaar in Tunesië , en dus is een terugkeer niet evident . Weet je , om de hoek van waar ik woon in Brussel is er een Tunesische bakker : de helft van mijn kindertijd ligt in de etalage . Ik ben er nog altijd niet durven binnengaan .”
TIPS VAN RIADH
' Over de oceaan ' - GoPlay
• Frituur Bèr in Hasselt : mijn lievelingsfrituur én de verpersoonlijking van de Vlaamse frietcultuur . Komen we terug van op reis , dan is deze frituur een van onze eerste haltes .
• Pukkelpop in Kiewit : sinds ik met Niels getrouwd ben , bekijk ik het festival door de ogen van een Limburger . Als een dorpsfeest voor familie en vrienden waar ik met de fiets vanaf mijn schoonfamilie naartoe rijd . Het festival staat al met stip in mijn agenda genoteerd .
• De Tranendreef in Borgloon : kamperen op hoogte , in traanvormige sculpturen . Heel bijzonder vond ik dat .
• Nationaal Park Hoge Kempen : toen ik het park voor het eerst op foto zag , kon ik niet geloven dat het in België lag . Een topplek om te gaan wandelen .
10