“ Wat de Fietsbar moest worden? Een plek voor iedereen.”
Lucas Christoffels was al langer een fervente fietser. De weg naar zijn voormalige werkplek – een familiebedrijf in Lanaken – was goed voor een enkele rit van meer dan 30 kilometer. Die legde hij gewoon met de fiets af. En hoewel dat voor heel wat andere mensen meer dan genoeg‘ fiets’ zou zijn voor een dag, besloot hij zich tijdens een avondopleiding fietshersteller nog verder te ver diepen in de wondere wereld van de tweewieler.“ Het leek me wel tof om mijn fiets ook zelf te kunnen herstellen”, aldus Lucas.“ Toch deed ik dat nog altijd niet met het idee om er mijn beroep van te maken.”
“ Enkele bezoekjes aan de Londense bar‘ Look mum no hands!’, ook een combinatie van een koffiebar en fietsenmaker, beslisten daar anders over”, vult Karolien Akkermans aan.“ We ontdekten de bar per toeval en trokken er iedere keer als we in Londen waren opnieuw naartoe. Alle twee hoopten we dat iemand ooit op het idee zou komen om er een Hasseltse versie van te maken. Maar dat dat misschien iets voor ons zou zijn, kwam niet in ons op( lacht).”
Althans niet meteen, want halverwege zijn opleiding tot fiets hersteller, bij een kop koffie in diezelfde bar, valt alles op zijn plaats.“ Je weet wel hoe dat gaat. Je speelt met een gek idee in je hoofd en laat dat half lachend vallen, vooral om de reactie van de ander te polsen:‘ wat als
wij nu eens voor de Hasseltse versie zorgen?’ Wie van ons dat het eerst luidop durfde uitspreken, weten we niet meer, maar dat het menens was, bleek al snel.” Geen sinecure toch, om de zekerheid van twee vaste banen te ruilen voor de onzekerheid van een gloednieuw concept in de provinciehoofdstad?“ Dat klopt, bovendien deed ik mijn job in de cultuursector al tien jaar met hart en ziel. Ik vond het écht niet gemakkelijk om mijn werk en mijn collega’ s op te geven”, vertelt Karolien.
VAN LONDEN NAAR HASSELT
Van Londen gaat het snel terug naar Hasselt, waar Lucas en Karolien zich grondig voorbereiden. Lucas:“ We stelden een business plan op en hielden een pitch voor mensen die we niet kenden om ons concept te toetsen en te finetunen. Karolien volgde een opleiding tot barista en we gingen op gesprek bij de boekhouder en bij verschillende banken. Vooral dat laatste was niet zo evident. Onze fietsenzaak annex koffiebar bleek niet in één hokje te stoppen. Dan worden banken al snel een tikkeltje wantrouwig. Gelukkig was er een die wél meteen in ons verhaal geloofde. Bovendien kwam in het centrum van Hasselt ook het pand vrij dat we al een poos in het vizier hadden. En zo kreeg onze Fietsbar meer en meer vorm. Al is dat zeker niet zonder slapeloze nachten verlopen.”
33