36
Een blik op het straatbeeld – jazeker , ook dat van Hasselt , kijk maar eens om je heen – zegt genoeg : naakt mag weer . Cropped tops zijn weer helemaal terug van weggeweest en de durvers onder ons wagen zich misschien al eens aan een naked dress . En hoewel je Romeinen of Grieken wellicht niet op deze outfits kon betrappen in de oudheid , is de pendelbeweging tussen verhullen en onthullen wél al eeuwenoud . Fascinerend , dat vindt ook Murielle Scherre : “ Ik was enkele jaren geleden al eerder te gast in het Modemuseum met een lezing . Zo ontmoette ik directeur Karolien De Clippel , met wie het meteen klikte . Alle twee hebben we een eigen kijk op het lichaam . Ik vanuit mijn vakmanschap en ervaring als ontwerpster , Karolien en het team meer vanuit een historische achtergrond . De vraag was niet of we ooit zouden samenwerken , maar wel wanneer en rond welk van de vele thema ’ s die ons nauw aan het hart liggen ( lacht ).”
Trek voor het eindresultaat zeker zelf richting Modemuseum Hasselt . En kun je nadien dan , net zoals wij nu , koers zetten richting Z33 , Huis voor Actuele Kunst , Design en Architectuur .
SEIZOENSARBEID
“ Wat een prachtig gebouw ”, zegt Murielle wanneer ze de imposante buitenzijde ziet opduiken in het straatbeeld . Het is de nieuwe tentoonstellingsvleugel van Z33 , Vleugel 19 , die ontworpen werd door de Italiaanse architecte Francesca Torzo . We begeven ons naar de al even intrigerende binnenzijde . En dat voor een gesprek met de jonge kunstenaars van het collectief Seasonal Neighbours .
Zij onderzochten de ( sociale ) impact van seizoensarbeid . Daarvoor gingen ze eerst zelf aan de slag als seizoensarbeiders . Hoe ze dat ervaren hebben ? Dat kun je zien in de expo Our Invisible Hands . “ Ik kom beslist terug voor een bezoek en heb ook gegevens uitgewisseld met enkele kunstenaars om ons gesprek van vandaag verder te zetten .” Maar nu lonkt de stad terug …
LEEGSTAANDE GEBOUWEN
Bijvoorbeeld voor een vleugje streetart om de hoek van het begijnhof dat aan Z33 grenst ? “ Streetart laat je de stad op een andere manier beleven . Onderweg vielen me al heel wat kleurrijke gevels op . Ik ben zeker fan , al blijf ik het wat gek vinden dat een stroming die ooit zo underground was , nu mainstream is geworden . De boeiendste murals zijn niet per se degene die op klaarlichte dag en met een hoogtewerker gemaakt worden ( lacht ). Ik heb een voorliefde voor leegstaande gebouwen , gebouwen met een geschiedenis . Ze hebben een bepaalde schoonheid die voor mij niet ingevuld hoeft te worden . Of opgevuld met een grote mural in opdracht van een klant ( lacht ).”
“ Aan de overkant zie ik trouwens een van mijn favoriete Hasseltse adresjes : het vegan restaurant Lento . Het heeft een poosje geduurd voor ik er een plekje wist te bemachtigen . Ik stond er al eens op hun wekelijkse sluitingsdag , een andere keer vergat ik stomweg te reserveren … De derde keer lukte het me wel . Honger of niet , ik moest en zou er aanschuiven die dag . Een absolute aanrader . Ik hoop stiekem dat Gent volgt nu ze ook een filiaal in Antwerpen hebben geopend .”
HOEDJE AF
Tijd voor een laatste ontmoeting op onze route , en dan wel een hele bijzondere . Want in de Walputstraat wacht Joanne , in de prachtige hoedenwinkel Huis Reekmans , die al in 1904 de deuren opende . Hoewel mevrouw Reekmans ons bonte gezelschap ietwat aarzelend binnenlaat , ontdooit ze al snel in gesprek met Murielle . De liefde voor vakmanschap blijkt bij beiden niet alleen heel groot , meteen zien ze ook heel wat links tussen lingerie en hoeden . Al houden we het vandaag toch maar wijselijk bij het passen van hoeden , en niet van lingerie …
“ ONZE LIEFDE VOOR VAKMANSCHAP IS NIET ALLEEN GROOT , ER ZIJN OOK HEEL WAT LINKS TUSSEN LINGERIE EN HOEDEN .”