“ Hoewel ik niet uit Limburg kom, is deze streek mij niet onbekend. Ik ben al eens te gast geweest in Borgloon, waar ik bij het welbekende doorkijkkerkje het lied Fields of Gold van Sting zong. Toepasselijker kon het toen niet, want ik keek er uit over de glooiende gouden heuvels. Ook fietsen heb ik altijd al graag gedaan, ik fiets tot wel twaalf uur per week. Maar dat is nu juist waar ik aan moet wennen vandaag: in plaats van op een koersfiets, rusten mijn voeten op de pedalen van een elektrische fiets. Gelukkig zijn we toch vlot vertrokken en na zo’ n vijf kilometer heb ik de smaak te pakken.”
ZOETE START
“ We beginnen op zoete toon, bij het Fruitbelevingscentrum Stroopfabriek in Borgloon. De stroopgeur komt me al meteen tegemoet. Na een korte rondleiding over de site stap ik naar de ruimte waar de stroopwafels worden gebakken. Hier krijg ik uitleg over de oorsprong van de Haspengouwse stroopfabrieken, de spoorlijn, de fruitverwerking en meer. Nadien mag ik ook mijn eigen strooppotjeslabel maken en fruit veilen. Zalig! Waar ik nog het meest van sta te kijken, is het vakkundige werk dat de stroopwafels vereisen. Ik ontmoet er een Syrische vrouw die dagelijks zo’ n 350 wafels met de hand opensnijdt en stroop tussen de flinterdunne laagjes koek smeert. En ik mag proeven … mmm! Voor mij geen stroopwafels uit de winkel meer.”
“ Dan is het tijd om die suiker aan het werk te zetten. Ik trap door het centrum van Borgloon richting Reading between the Lines, het doorkijkkerkje. Het voelt meteen als bekend terrein en ik heb het geluk dat er niemand anders is. De akoestiek nog eens testen? Zeker wel! Ik word er vergezeld door een koor van vogels, elk met hun eigen klank en stem. Ze doen me denken aan mijn opa en zijn vroegere vinkenhobby; nostalgie van de bovenste plank. Als ik weer opstap, galmen de klanken van de natuur nog na.”
VERVLOGEN TIJDEN
“ De tocht gaat verder richting Heers. Ik volg netjes de borden en kom voorbij graanvelden, klaprozen, weides met hoogstamboomgaarden en eindeloos veel appel- en perenbomen. Mijn volgende halte ligt bij het kasteel van Heers. Aan de kasteelpoort word ik vriendelijk onthaald door Ludy en Patrick, vrijwilligers van vzw Heerlijkheid Heers, die mij trakteren op een rondleiding doorspekt van weetjes en historische feiten. Ideaal voor mijn volgende deelname aan De Slimste Mens, niet? Het kasteel dateert uit 1641 en kan op afspraak met een gids worden bezichtigd, de tuinen en het park zijn doorlopend open voor bezoek. En het is de moeite waard, kan ik je vertellen. En dat park? Daar zou ik heel wat dagen in kunnen doorbrengen!”
36