Hiken langs de National Park Trail
5 etappes, 110 km, 7 beklimmingen en ontelbare variatie in landschap. In juni opende de National Park Trail doorheen het Nationaal Park Hoge Kempen voor het grote publiek. Dorien, van de populaire outdoorblog‘ Op Wandel’, test etappe 3 voor ons uit. Ze wandelt in 23 kilometer van het National Park Visitor Center in Maasmechelen naar het centrum van Opoeteren. Alleen. Met zichzelf, haar gedachten en de natuur.
“ Het is bloedheet wanneer ik mijn wagen parkeer aan Terhills op de Zetellaan in Maasmechelen. De thermometer tikt nét geen 32 graden aan. Vol goede moed wissel ik mijn sneakers in voor wandelschoenen, smeer ik nog wat zonnecrème op mijn gezicht en check ik mijn watervoorraad. Met de handige wandelkaart en GPX van de route in de aanslag navigeer ik naar het startpunt. Het symbool van het Nationaal Park Hoge Kempen staat te pronken op het eerste wandelpaaltje. De pootafdruk zal de komende 23 kilometer mijn wandelcompagnon zijn.”
UITGETEST DOOR WAN DELBLOGSTER DORIEN
Kilometers lang wandel ik over brede en smalle bospaadjes. Groener dan groen en stiller dan stil. Ik kom geen enkele andere wandelaar tegen en toch voel ik me nooit alleen. Het aanmoedigende gekwetter van de vele vogeltjes zit daar sowieso voor iets tussen. Langs het pad staan hier en daar bankjes die me verzekeren dat ik bij hen goed zit. Ik geloof ze graag.”
DE KLIM WAARD
“ Over verharde paden wandel ik naar het eerste uitkijkpunt van de dag. Vanop de lange terril van de voormalige steenkoolmijn van Eisden heb ik een fenomenaal zicht op de unieke natuur van het Nationaal Park. Het pad zakt terug af en leidt me rond de waterplas. Op een ministrandje in de schaduw plof ik neer om te genieten van het kabbelende water. Even afkoelen, want net zoals het kwik beginnen hierna ook de hoogtemeters te stijgen. De tweelingterril trakteert me opnieuw op een panoramisch uitzicht. Samen met een verdwaalde vlinder die zich op mijn rugzak genesteld heeft, neem ik het allemaal in me op.”
ULTIEME RUST
“ Er volgt een welgekomen afdaling en na enkele kilometers verandert de omgeving van Terhills in het Dilserbos en het bosreservaat van de Platte Lindenberg. De rust overvalt me.
“ Ik kom geen enkele andere wandelaar tegen en toch voel ik me nooit alleen.”
“ Hier en daar zijn de paden door de bosgebieden minder divers, maar ze gaan toch nooit vervelen. Af en toe ligt er een highlight verstopt achter de bocht: een vogelkijkhut, de Kapel van de Weerstand, natuurgebied Bergerven, het Warredal en de Bosbeekvallei. Met een podcast in de oren wandel ik richting de eindmeet. De kerk van Opoeteren staat me fier op te wachten. Ik neem een drinkfles uit mijn rugzak en laat de laatste druppels in m’ n mond vallen. De stilte van de voorbije uren heeft me deugd gedaan. Tijd om mijn logies op te zoeken en uit te rusten voor de volgende etappe.”
nationalparktrail. be
21