“ Hoewel ik niet uit Limburg kom , is deze streek mij niet onbekend . Ik ben al eens te gast geweest in Borgloon , waar ik bij het welbekende doorkijkkerkje het lied Fields of Gold van Sting zong . Toepasselijker kon het toen niet , want ik keek er uit over de glooiende gouden heuvels . Ook fietsen heb ik altijd al graag gedaan , ik fiets tot wel twaalf uur per week . Maar dat is nu juist waar ik aan moet wennen vandaag : in plaats van op een koersfiets , rusten mijn voeten op de pedalen van een elektrische fiets . Gelukkig zijn we toch vlot vertrokken en na zo ’ n vijf kilometer heb ik de smaak te pakken .”
ZOETE START
“ We beginnen op zoete toon , bij het Fruitbelevingscentrum Stroopfabriek in Borgloon . De stroopgeur komt me al meteen tegemoet . Na een korte rondleiding over de site stap ik naar de ruimte waar de stroopwafels worden gebakken . Hier krijg ik uitleg over de oorsprong van de Haspengouwse stroopfabrieken , de spoorlijn , de fruitverwerking en meer . Nadien mag ik ook mijn eigen strooppotjeslabel maken en fruit veilen . Zalig ! Waar ik nog het meest van sta te kijken , is het vakkundige werk dat de stroopwafels vereisen . Ik ontmoet er een Syrische vrouw die dagelijks zo ’ n 350 wafels met de hand opensnijdt en stroop tussen de flinterdunne laagjes koek smeert . En ik mag proeven … mmm ! Voor mij geen stroopwafels uit de winkel meer .”
“ Dan is het tijd om die suiker aan het werk te zetten . Ik trap door het centrum van Borgloon richting Reading between the Lines , het doorkijkkerkje . Het voelt meteen als bekend terrein en ik heb het geluk dat er niemand anders is . De akoestiek nog eens testen ? Zeker wel ! Ik word er vergezeld door een koor van vogels , elk met hun eigen klank en stem . Ze doen me denken aan mijn opa en zijn vroegere vinkenhobby ; nostalgie van de bovenste plank . Als ik weer opstap , galmen de klanken van de natuur nog na .”
VERVLOGEN TIJDEN
“ De tocht gaat verder richting Heers . Ik volg netjes de borden en kom voorbij graanvelden , klaprozen , weides met hoogstamboomgaarden en eindeloos veel appel- en perenbomen . Mijn volgende halte ligt bij het kasteel van Heers . Aan de kasteelpoort word ik vriendelijk onthaald door Ludy en Patrick , vrijwilligers van vzw Heerlijkheid Heers , die mij trakteren op een rondleiding doorspekt van weetjes en historische feiten . Ideaal voor mijn volgende deelname aan De Slimste Mens , niet ? Het kasteel dateert uit 1641 en kan op afspraak met een gids worden bezichtigd , de tuinen en het park zijn doorlopend open voor bezoek . En het is de moeite waard , kan ik je vertellen . En dat park ? Daar zou ik heel wat dagen in kunnen doorbrengen !”
36