Uzun ince bir yoldayım
Dostlar beni hatırlasın
ÂŞIK VEYSEL
Asıl adı Veysel Şatıroğlu olan Âşık Veysel , Sivas ' ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde 1894 yılında doğdu . Gülizar Hanım ve Karaca Ahmet çiftinin çocuklarından biri olan Âşık Veysel ' in iki kız kardeşi , çiçek hastalığı yüzünden hayatını kaybetti . Yedi yaşına girdiği 1901 yılında Sivas ’ ta çiçek hastalığı salgınının yaygınlaşması üzerine Âşık Veysel de bu hastalığa yakalandı . Çiçek hastalığı yüzünden 7 yaşında bir gözünü kaybeden Âşık Veysel ' in diğer gözü de kısa süre sonra kör oldu . Gözlerini kaybettikten sonra , 10 yaşındayken babasının oyalanması için aldığı sazı çalmaya başlayan Veysel , saz ustaları Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin ' den ders aldı . İlk evliliğini 1919 yılında Esma Hanım ile yapan Âşık Veysel , 1920 yılında anne ve babasını kaybetmenin hüznünü yaşadı . Veysel , eşinin kendisini terk etmesi üzerine ikinci evliliğini ise 1928 yılında Gülizar Hanım ile yaptı . Veysel ' in bu evlilikten Zöhre , Ahmet , Hüseyin , Menekşe , Bahri , Zekine ve Hayriye adlarında 7 çocuğu dünyaya geldi . Çocuklardan Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybederken , büyük oğlu Ahmet Şatıroğlu ise 84 yaşında 11 Ocak 2018 ' de yaşamını yitirdi .
Âşık Veysel , 1930 yılının başlarında Sivas ' ta edebiyat öğretmeni olarak görev yapan Ahmet Kutsi Tecer ile tanıştı . Tecer ' in davetiyle köy enstitüsünde saz hocası olarak görev yapan Veysel ' in adı ilk kez 5 Ocak 1931 ' de düzenlenen " Sivas Âşıklar Bayramı " nda duyuldu . Ömrü yoksulluk ve zorluklarla geçen Âşık Veysel ' in Cumhuriyet ' in
10 . yılı için yazdığı destanın yayımlanması ve
Sivas Âşıklar Bayramı ' ndaki başarısı dikkati çekti . Türkiye Büyük Millet Meclisi , 1965 yılında özel bir kanunla Âşık Veysel ’ e " Ana dilimize ve millî birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü " 500 lira aylık bağladı . Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Veysel Şatıroğlu , 1971 yılında Nevşehir ' in
Hacıbektaş ilçesinde son konserini verdi . Âşık Veysel , 21 Mart 1973 günü saat 03.30 ' da doğduğu köy olan Sivrialan ’ da , şimdi adına müze olarak düzenlenen evde hayata gözlerini yumdu
Benim sadık yarim kara topraktır
UMUT BİRBEN KIVANÇ UZUN
28
FKDAL Kültür , Sanat , Edebiyat Dergisi No : 3