FRANCHISE DÜNYASI DERGİSİ / FRANCHISE WORLD MAGAZINE | Page 56

å

BİR KAÇIŞ HİKAYESİNDEN BAŞARI HİKAYESİNE…
A STORY OF AN ESCAPE TO SUCCESS...
Biri henüz 18 yaşındayken cebindeki 135 dolarla New York yolunu tutmuş, çok iyi eğitimli, bir o kadar da tecrübeli bir adam; diğeri İstanbul Üni. Siyasal mezunu, bir banka tarafından yılın kadın girişimcisi olmaya aday
gösterilmiş, Doğan-Egmont yazarı bir kadın. Bu çift, 12 yıl önce profesyonel iş hayatını bırakıp birlikte ticarete
atılır. Dış ticaretten üretime kadar pek çok alanda faaliyet gösterir, pek çok sektörde ilklere imza atar. Fakat
yoğun iş temposundan bunalan bu genç çift, bir gün ansızın tası tarağı toplayıp Marmaris’in şirin bir köyüne
yerleşir. Amaçları biraz dinlenip kafayı toplamaktır. Peki, bu kaçışın sonunda ne mi olur? Onlar huzura erdiklerini söylüyorlar fakat görünen o ki artık eskisinden daha fazla çalışıyorlar.
Marmaris’e yerleştikten kısa bir süre sonra rahat duramazlar ve ufak çaplı bir restoran açmaya karar verirler.
Tek kalem ürün olsun derler, değişik bir şey yapalım derler. Görürler ki herkes pide yapıyor, kimsenin tavuğuna
“kışt” demeyelim derler ve tenekede tavuk yapmaya karar verirler.
Tenekede tavuk ne ola ki demeyin. Bilen bilir. Avcı usulü bir yemektir, pikniklerin eğlencesidir. Lezzeti bir şehir
efsanesi haline gelen bu yemeğin özelliği, tavuğun üzerine ten eke kapatılarak pişirilmesidir. Tavuk ateşe temas etmeksizin, kendi buharında piştiği için bu yöntem sağlıklı bir tavuk pişirme yöntemidir.
Bahse konu bu çift, bu yöntemi endüstriyel hale getirmeye karar verir ve bu işe özel pişirme ekipmanları tasarlar. Marka ve patent başvurularını yapar, tavuğun pişme süresini özel bir teknikle kısaltır, reçeteli pişirme
sosları hazırlar, sade menüler oluşturur ve Datça yolu üzerinde kiraladıkları restoranlarında işe koyulur.
İlk yıl sadece kendi tavuklarına “kışt” derler. Çevre halkı “Tenekede tavuk da neymiş? Hem sıcakta tavuk mu yenirmiş?” diye güler ama onlar doğru yolda olduklarına emindir. İkinci yıl işler hızlanmaya başlar. Günün birinde
Berna Laçin, tesadüfen bu mütevazı restoranı keşfeder ve Vatan Gazetesi’ndeki köşesinde haber yapar. Birkaç
hafta sonra Kanal 7 Ana Haber’e çıkarlar. İşler o kadar hızlanır ki artık, onlar gün boyunca tavuk satmakla
meşgul, çevre halkı otoparktaki araçları saymakla meşguldür. Bayilik talepleri gelir. Taklitleri açılır ama onlar
umursamaz çünkü hedefleri bellidir: Türkiye’nin en büyük franchise şirketi olmak! Zaten Zeki Bey Amerika’da
8 sene franchising sistemi içinde bulunmuştur. Kolları sıvarlar.

One, was an extremely well educated and experienced man, who was only18when he set off to New York
with 135$ in his pocket; the other a woman, a graduate of Istanbul Law Uni. A woman who had been
proposed by a bank as candidate for the woman investor of the year, author of Doğan-Egmont. 12 years
ago this couple left their professional lives and together entered the business world. Become first in
many fields from export to production. This young couple exhausted by the stress of this life style one
day with no warning collected all their things together, left and settled in a pretty Marmaris Village.
Their aim was gather their wits and feel energetic again. OK, what was the result of this escape? They
said that they have achieved peace but actually it appears that they are working even harder now than
previously A short while after settling in Marmaris they couldn’t remain still and they decided to open a
small restaurant. Let’s do something different. Let’s make a one product meal. They see that everywhere
around them pizza places are opening up, no one is saying “Hist” to chickens so they decided to make
chicken in foil. Don’t ask what on earth is chicken in foil. Those who know know it is a hunter’s food
or a picnic specialty. Because of its tastiness it has now become a city favourite. When the chicken is
wrapped in foil and hung on a spit it does not touch the flame. It cooks in its own steam thus this is an
extremely healthy way of cooking it. The couple decided to make this in to an industrial system and so
they develop new equipment. They apply for the brand and patent rights. Then they decrease the amount
of cooking time with a special technique. Then they prepare sweat cooking sauces, plan basic menus
and set to work in a restaurant which they had rented on the Datça Road.The first year they only said
“hist” to their own chickens. People from all around that district were asking “what on earth is chicken
in foil? Do people eat chicken in this heat?” and laughing at them. But this couple believed they were on
the right track. In the second year business began to increase. One day by chance Berna Laçin discovered
this modest restaurant and made it a corner article in the Vatan newspaper. A few weeks later the couple
are on Channel 7’s main news. Business increases so much that all day long they are busy selling chicken
and the neighbours started counting the cars in the car park. Many applications were made to them
for franchises, and many copied them. They didn’t care. They knew their own goal –to become Turkey’s
biggest franchise company! In any case Mr. Zeki had been 8 years in the franchise system in America.
They rolled up their sleeves.
They say “the important point is not what, but how you’re selling it”

“Önemli olan ne sattığın değil, nasıl sattığındır!” diyorlar
Lezzet muhteşem. Soslu tavuklar askı halinde pişiyor, tavuğun altına altı çeşit sebze koymuşlar, o da tavuktan
akan su ve yağ ile birlikte pişiyor. Müşterilerinin birçoğu tavuğu “Hayatımda yediğim en lezzetli tavuk” olarak
tanımlarken restorana sırf sebze güveç için gelenler var. Antep usulü bulgur pilavlarıysa harika. Fakat onlar
işletmecilik, görünürlük ve güç birliği kavramlarına üründen çok daha fazla inanıyorlar. Sistemlerini bu çerçevede kurmuşlar. Kurdukları sisteme dahil olacak franchiseelerin çok rahat edeceği görüşündeler, çünkü her
aşamada franchiseenin yanında olacaklar.

The taste is marvellous. Chicken with sauce hung on a spit, beneath the chicken six types of vegetable
cooked with the juices and fat from the chicken. Clients say “The tastiest chicken I’ve eaten in my life”
this is how the restaurant is known. Some costumers come only for the “Vegetable Güveç” .Their Antep
type wheat rice is superb. However they believe that even more important than what you sell is the
combination of the management, the presentation and the force rather than the product. This is the way
in which their system works. They believe that franchises will be at ease with in this system and they will
always be there to support them.

Franchising
“TNK Tavuk” markasıyla faaliyet gösteren firma, altyapı çalışmalarını tamamlamış. Bölgesel farklılıklar
olmakla birlikte bir “TNK Tavuk” restoranı açmak için gerekecek yatırım miktarı 50-60bin dolar civarında
olacak. Ciro ve karlılığa gelince, firma yetkilileri kiranın ciroya oranının %4-6 seviyesinde kalacağını, yatırımın
12-18 ayda geri döneceğini ifade ediyor. Bu arada, firma ilk 10 franchiseeye özel avantajlar sağlıyor.

Franchising
The company working under the “TNK CHICKEN” brand name has already completed its foundations. to
open a “TNK CHICKEN” restaurant th e necessary investment is approximately 50-60 thousand dollars
depending on the district. On the question of turnover and profit, owners of the company believe that if
rent is 4-6% of turn over return investment will be recovered within 12-18 months.

54

TEMMUZ JULY 2014