102
OOK‘ BEGINNENDE MILJONAIRS’ ZIJN WELKOM BIJ EFIDENZ
‘ De financiële dienstverlening verandert. Dan kun je afwachten of in actie komen.’ Dat laatste deden Ron van Zwienen, Erwin Blokland en Frank Alexander in 2014. Ze zegden hun baan bij een grote vermogensbeheerder op en startten Efidenz Capital Management. Het bleek een schot in de roos.
Waarom hebben jullie Efidenz opgericht? Erwin:‘ Ik wilde meer voldoening in mijn werk. Meer contact met klanten. Hen persoonlijker helpen met vermogensbeheer en beleggingsadvies. Zo ontstond de ambitie ondernemer te worden en zelf het beleid te bepalen. Ron en Frank bleken ook met zulke ideeën rond te lopen. Zonder dat we het van elkaar wisten.’
Zaten jullie meteen op één lijn? Ron:‘ Ja, we wilden vooral klanten de aandacht bieden die ze verdienen én waarvoor ze betalen. Kleinschalig en direct betrokken. We hebben er geen uitvoerige studie naar gedaan, maar we wisten dat er ruimte zou zijn voor een nieuwe, zelfstandige vermogensbeheerder in de regio Rotterdam.’
Jullie hebben geen personeel. Vanwege de kosten? Erwin:‘ Ja, natuurlijk. We zijn bewust met z’ n drieën begonnen.’ Frank:‘ Ook omdat we precies willen weten wat er in onze tent gebeurt.’ Ron:‘ We spreken wel verkennend met mensen buiten ons bedrijf om het team uit te breiden. En sommige activiteiten besteden we uit. Nee, de administratie niet; die doen we zelf. Zo weten we voortdurend hoe we ervoor staan en als je de vooruitgang ziet, geeft dat een geweldige stimulans.’
Heeft Efidenz gebracht wat jullie voor ogen stond? Ron:‘ Zeker wat betreft het belangrijkste: de voldoening. Hoe we met ons vak bezig kunnen zijn en dat we de tijd hebben voor klanten. En we hebben ook een mooie groei gerealiseerd, die versnelt nu we wat langer bestaan.’ Erwin:‘ Brexit is een goed voorbeeld. We hadden een what if-scenario uitgewerkt. Toen de Britten onverwacht toch vóór stemden, wisten we dat het een turbulente dag zou worden, maar onze klanten wisten vooraf al hoe we hun beleggingsportefeuille er op zouden aanpassen.’ Ron:‘ Dat is zo’ n dag om in te lijsten. Ik kwam’ s avonds afgeleefd thuis, maar wel met een tevreden gevoel.’
Ooit gedacht: was ik er maar nooit aan begonnen? Erwin:‘ Heel even, tijdens het aanvragen van de vergunningen. Dat duurde vijf maanden. Veel te lang! Ik wilde echt aan de slag. Later hoorden we dat het vaak nog langer duurt. Achteraf een bevestiging dat we onze zaakjes ook wat dit betreft op orde hadden.’