11
Geen piek op zak
Tieleman kocht Hotel New York in 2001, vlak voordat er wereldwijd een
crisis uitbrak. ‘Ik was in de ti jd van die aanslagen in New York echt bang’,
bekent hij. ‘Ik dacht dat de aanslagen door zouden gaan. Ik was het liefst
met mijn vrouw en kinderen vertrokken naar de Bahama’s, Australië of
Nieuw-Zeeland. Maar ja, al mijn geld zat in mijn zaken. Ik was zogenaamd
rijk, maar had geen piek in m’n zak. De angst vervaagde later wel, maar ik
nam me voor wel liquide te zijn voor het geval we echt een keer weg
moeten. Toen hebben we, behalve Hotel New York, al onze zaken
verkocht…’
Jamie Oliver
‘Een journalist benaderde mij met de vraag of ik een aantal restaurants
voor Jamie Oliver wilde opzett en. Via de franchise-formule, in Nederland,
België en Duitsland. Ik was aanvankelijk niet zo enthousiast, maar ben
toch gaan praten. Uiteindelijk ging in oktober 2015 de zaak in de
Markthal open. Een maand later was Oliver hier en zouden wij een
gesprek voeren. Maar hij moest in amper twee dagen ti jd 1.100 keer met
mensen op de foto en ons gesprek duurde nog geen minuut. Daarin
vroeg hij me tussen neus en lippen door of ik ook in Duitsland voor hem
aan de slag zou gaan. Toen ik dat bevesti gde, zei hij alleen maar: That’s an
important country. Ik vond het een schokkende ervaring. Later was hij nog
een keer in Nederland en hebben we samen gegeten. Toen was er wel
ti jd voor een goed gesprek.’
Vrouw en kinderen
Tieleman is dit jaar 60 geworden en kan het zich fi nancieel veroorloven
om alsnog in het buitenland te gaan wonen en zijn dagen zonder werk in
te vullen. ‘We hebben een huis in Frankrijk, maar ik ben heel tevreden
met mijn leven nu. Als ik terugkijk heeft die burn-out me ook veel
opgeleverd. Ik heb daarna nog eens een opleiding professionele
communicati e gevolgd. Dat klinkt zakelijk maar ik ben daar echt de
confrontati e met mezelf aangegaan. Het ging me er vooral om weer echt
verbinding te maken met m’n kinderen… Ik was alti jd aan het werk…
Dat deed ik door zelf kwetsbaar te zijn, ti jd met ze door te brengen en ze
te betrekken bij dingen die mij bezighielden. Ik ben een emoti oneel mens
en die emoti e zit bij mijn vrouw en vijf kinderen.’
Tenslotte
Als we zijn werkkamer verlaten zien we een cadeau voor Tieleman aan de
muur hangen. Er staat een tekst op: ‘Voor een dubbeltje geboren, maar
nu twee kwartjes waard.’ Dat is het verhaal van Willem Tieleman.
‘De term burn-out
bestond nog niet,
maar ik had er een.
Toen ben ik thuis
gaan zitten huilen’
FRANK VIJG EN JAN DIRK STOUTEN
FERDY COLLEWIJN