87
VLNR: RUBEN VAN EIJCK, ROB SIES EN MAX LUITEN
Wat is het mooiste van de marathon voor jou, Rob? Max is er volgend jaar weer bij. Rob en Ruben ook?
Sies: ‘De aankomst van de laatste loper. Die heeft er dan al bijna zes uur
op zitten, is helemaal kapot, strompelt meer dan dat hij hardloopt en
wordt als een held onthaald. Rijen dik staat het dan op de Coolsingel,
mensen maken een wave, DJ erbij: kippenvel!’ Rob: ‘Zéker! Maar het wordt dan weer een halve marathon. Ik train zelf
voor de halve triatlon, die altijd midden in het jaar wordt gehouden.
Om dan in april een hele marathon te lopen, is geen goed idee.’
Ruben: ‘In september krijg ik altijd een e-mail van de organisatie. Of we
weer meedoen. Dan schrijven we ons in en denk ik altijd: in oktober begin
ik met trainen. Om vervolgens in december te zeggen dat er nu echt iets
moet gaan gebeuren. Maar natuurlijk doe ik ook weer mee.’ Max: ‘Een
bekend fenomeen hier op kantoor. Naarmate de marathon dichterbij
komt, dekt Ruben zichzelf in en zegt: Ik heb niet zoveel getraind dit jaar.
Ik ga gewoon starten en zie wel hoe ver ik kom. Om vervolgens de hele
marathon soepel uit te lopen, haha!’
Veel bekenden gezien langs het parcours?
Luiten: ‘In het begin wel… Toen lukte het ook nog om net te doen alsof het
me geen enkele moeite kostte. Voor de lopers was het warme weer niet
ideaal, maar daardoor waren er wel extra veel mensen. Maar na zo’n
vijftien kilometer begon het gevecht tegen mezelf en ging mijn blik meer
naar het asfalt dan naar de mensen.’
‘Het publiek draagt je verder’
NIENKE LANDRÉ
PAUL DE GRAAFF