60
ERIK DE WIT EN TONY MASTRANTUONO
Erik de Wit, Gereral Manager van het Bilderberg Parkhotel, en zijn Senior Director of Sales,
Tony Mastrantuono, geven Friends in Business een college hospitality op hoog niveau.
Met de paplepel… Service op gevoel
Erik: ‘Dienstbaarheid zit in me! Mijn in Rotterdam geboren vader was
maatschappelijk werker bij het CNV en hield op woensdagavond
spreekuur. Ik zat er dan bij en zag dat veel mensen vooral een luisterend
oor nodig hadden. Het zorgen voor anderen zit in mijn genen.’
Tony: ‘Mijn vader is midden jaren 50 vanuit Italië naar Nederland
gekomen en heeft zich hier als arbeidsmigrant opgewerkt. Als kind al
bracht ik veel tijd door bij mijn ooms en tantes in Italië. Die produceerden
wijn en olijfolie. De mensen daar zijn warm en begrijpen het idee achter
La Dolce Vita. Dat heb ik meegekregen.’ Erik: ‘In dit vak gaat het erom dat je de onbewuste verlangens van klanten
naar boven haalt. Het gebeurt hier regelmatig dat gasten druk met elkaar
in gesprek zijn. Dan zetten wij een glas water voor ze neer zonder dat ze
daar om gevraagd hebben. Net als Walter net deed. Het moet in je genen
zitten om dat te kunnen.’
Tony: ‘We leren hier ook van elkaar. We zijn met bijna 90 collega’s en de
sfeer is zo dat we elkaar aanspreken op goede en minder goede dingen.
Elkaar scherp houden!’
Zorgzame mannen
Pak van m’n hart
Erik: ‘Ik ging met mijn ouders regelmatig naar een hotel aan de Moezel in
Duitsland. Dat was een echt familiebedrijf en de sfeer sprak me aan. Papa
stond in de keuken, mama achter de bar en ze maakten hun eigen wijn.
Ik vond dat romantisch en solliciteerde daarom bij een sterrenrestaurant
in Laren. Met mijn moeder kocht ik bij C&A mijn eerste pak. Ik ging als
jongste bediende aan de slag. Dat zal ik nooit vergeten…’
Tony: ‘Ik heb 25 jaar verschillende functies bekleed in de automotive en
ook daar is het belangrijk om mensen het gevoel van hospitality en een
warm bad te geven. In elke branche stellen mensen prijs op aandacht en
oprechte interesse. Dat moet in je DNA zitten.’
Erik: ‘Ja, privé zit dat zorgzame er ook ingebakken. Overdreven soms...
Ik kook thuis altijd en maak veel tijd voor mijn gezin. Tegelijkertijd heb
ik ook tijd voor mezelf nodig. Ik ben de hele dag bezig met dit vak, met
mensen, met communicatie en dan moet ik af en toe in mijn grot zitten,
zoals mijn vrouw Tanja het noemt.’
Tony: ‘Ja, dat herken ik wel. Ook ik ontspan door te koken. Daar neem
ik uitgebreid de tijd voor. Dat heeft vast te maken met mijn Italiaanse
opvoeding. Ik kan me enorm storten op het maken van een maaltijd.
Mijn vrouw Kirsten kent me al 25 jaar, weet hoe ik me voel als ik thuis kom
en laat me met rust als dat nodig is.’
Dit maakt me gelukkig
Ervaringsvak
Erik: ‘Daar selecteren we nieuwe collega’s ook op. In een gesprek weet
ik direct of iemand het juiste gevoel voor dit vak heeft. Dit is ook
entertainment. Ik zeg weleens dat wij in de blij-maak-industrie zitten.
We gaan in zee met mensen die weten hoe het hoort, die met twee
woorden spreken. Omgangsvormen zijn in onze branche cruciaal. Walter,
de ober die nu achter je staat, heeft dat ook. Die wil ons niet storen, maar
zoekt met zijn ogen even contact met mij. Om te vragen of we nog iets
willen drinken. Hij doet bijna stilletjes zijn werk. In dit vak word je ook
beter naarmate je het langer doet. Je gaat de gast dan beter lezen.’
JAN DIRK STOUTEN
Tony: ‘Hoe lang ik dit nog blijf doen? Ik ben er nu vier jaar en voel me als
een vis in het water. Voorlopig wil ik niet weg uit deze branche, ik ben 48
en nog lang niet uitgeleerd.’
Erik: ‘Toen ik vijf jaar geleden werd gevraagd om hier opnieuw te komen
werken, kon ik ook directeur van een theater worden en bij Holland
Casino aan de slag. Maar na een aantal gesprekken met een coach kwam
ik erachter dat dit me op het lijf geschreven is, dat dit me gelukkig maakt.
Ik blijf nog wel even, want dit is het leukste vak dat er is.’
WENDY VAN BREE