9
‘Mijn zoon wilde niet
verder met Trust’
Eenzame ouderen
‘Ja, dat voel ik wel als een soort verplichting, om iets goeds te doen voor
die stad. Op mijn manier, ik ben ook weer geen familie Van der Vorm.
Met onze Foundation doen we dingen voor de eenzame ouderen van
Rotterdam. Met de kerst hadden we Lee Towers nog, op het ss Rotterdam.
150 ouderen. Prachtig! Morgenavond ga ik eten met zes eenzame
ouderen. Allemaal fans van Goede Tijden, Slechte Tijden. Dus ik heb
Eric en Caroline Vogel uitgenodigd, die in die serie Ludo en Janine spelen.
Dat vind ik echt geweldig! Die oudere mensen vertellen trouwens zelf ook
geweldige verhalen. Dat is de generatie die Rotterdam na de oorlog weer
op de kaart heeft gezet. De volgende stap is dat we willen proberen om de
ouderen en de jongeren van de stad een beetje bij elkaar te krijgen. Dat
jongeren weten dat er ouderen zijn. En andersom natuurlijk.’
woningcorporaties. En die gaan dan blijkbaar toch voor de hoogste
bieder… Ja, je wilt toch iets nalaten. Uiteindelijk is het leuk als er later een
of ander straatje naar je wordt vernoemd. Ik zal hier in elk geval altijd
blijven. Ik heb een mooi graf gekocht. In Hillegersberg, bij de kerk. Daar
ligt mijn vader ook…’
Familie
‘Ja, m’n vader was wel trots op me… Ik vind het heel erg dat ik ‘m niet meer
heb… Twaalf jaar alweer… Hij kwam op de Kleiweg met z’n fietsband in de
tramrails… Met z’n hoofd op de straat… Ja, heel erg… Je ouders zijn toch je
voorbeeld…’
‘Ik heb nog twee broers en een zusje. Dat vind ik fijn, dat het goed gaat,
dat je elkaar alles gunt. Je kunt wel wat hebben, maar als je het niet kan
delen, heb je er ook niks aan.’
Iets bijzonders
‘Ik zou best wel wat meer mét de stad willen doen. Maar dat blijkt best wel
moeilijk. Ik had bijvoorbeeld graag de Hofbogen willen kopen, het langste
monument van Nederland. Daar heb ik een heel plan op laten schrijven.
Om er écht iets bijzonders van te maken. Maar het is van een paar
Witte jurken
‘In het begin was mijn vader ook zakelijk gezien mijn back-up. Maar ik heb
het uiteindelijk toch zelf gedaan. Zat ik op m’n 21e in het vliegtuig naar
Hong Kong. Met een joystick en een idee om die daar nét iets anders te