8
‘ Ik heb chef-kok Merijn Sips en manager Joris Knappert vanmorgen wakker gebeld’, zegt hij opgetogen.‘ Ik wilde dit per se met ze delen. We krijgen een acht en behoren volgens de schrijver nu al tot de beste twintig restaurants in Rotterdam. En met de kritiekpunten gaan we aan de slag. Die zijn terecht.’
Twee vaders verloren Al op zijn veertiende besluit Bravenboer de schoolbanken te verlaten. De dingen die hij in de jaren ervoor meemaakte, zijn van invloed op dat besluit en maken hem streetwise.‘ Ik heb als jonge jongen twee vaders verloren. Mijn biologische vader was 32 en zakte als gevolg van een hartstilstand op het voetbalveld in elkaar. Ik was toen vier. Ja … Daar was ik bij … Maar ik kan me er niets van herinneren … Tenminste … Ik kijk liever vooruit …’
Niets meer aan te veranderen‘ Mijn stiefvader kreeg kanker en is 43 geworden … Hij overleed toen ik elf was. Dus ik moest voor mijn moeder en zusje zorgen. Zo voelde dat. Maar ook hier geldt: aan wat er gisteren gebeurde, kan ik niets meer veranderen, maar aan de dag van morgen wél. Ik praat er heel weinig over. Ook omdat ik niet weet wat de precieze gevolgen van deze gebeurtenissen zijn. Ieder huisje heeft z’ n kruisje en ik heb toevallig dit meegemaakt. En ik heb nu al 35 jaar een“ nieuwe” en erg lieve vader.’
‘ Ik heb lang gedacht dat ik niet ouder dan 28 zou worden’
Strijdlust‘ Of dit me extra strijdlustig heeft gemaakt? Dat kan ik niet zeggen... Ik weet wél dat je niet heel talentvol hoeft te zijn om iets te bereiken. Als je doorzet en ergens voor leeft, komt het goed. Zo haalde ik op mijn zeventiende het eerste elftal van voetbalvereniging Xerxes, terwijl ik helemaal niet zo’ n goede voetballer was.’
Familyman Bravenboer kocht 25 jaar geleden een een huis op de Straatweg waar hij met zijn moeder en zus ging wonen. Later kocht hij in dezelfde straat drie huizen naast elkaar waar hij en zijn familie nu met elkaar wonen.‘ Ik ben opgegroeid in de 1e Pijnackerstraat en later gingen we wat luxer wonen, tegenover Correct op de Bergweg. Hillegersberg was in die tijd ver weg voor mij. Mijn moeder wilde haar hele leven al op de Straatweg wonen en ik ben blij dat ik dat haar heb kunnen geven, dat is veel mooier dan mijn zakelijke succes.’
Nog niet klaar Bravenboer bezit meerdere horecagelegenheden: de bekende café’ s Lebbink en Van Eijk, restaurant Three, Golfcenter Seve, het onlangs teruggekochte Crazy Pianos in Scheveningen, drie vestigingen van Ikibana in Barcelona, waar hij ook Carpe Diem runt en onlangs twee locaties kocht om nieuwe zaken te openen. Verder zijn er plannen om zaken te starten in Londen en heeft hij verschillende nieuwe ideeën die in de komende jaren ongetwijfeld uitgewerkt worden.‘ Ik vind dat ik als kind moet blijven denken en vooral doen’, zegt hij.‘ Want als je te veel over dingen nadenkt, voer je ze niet uit.’
Seve‘ De plek waar we nu zijn, Golfcenter Seve, is een goed voorbeeld. Zo’ n beetje alle verenigingen kampten met teruglopende ledenaantallen, de economie stond er niet goed voor en iedereen vroeg zich af of een investering van zes miljoen euro wel verantwoord was. Toch heb ik het gedaan. Op mijn gevoel. En het is gelukt! We zijn van 800 naar 4.100 leden gegaan en het gaat hartstikke goed. Toch ben ik hier nog lang niet klaar. Ik streef naar 5.000 leden en die hebben we nog niet. Ik zag hier een ander verdienmodel. We verbinden sport en gezelligheid met elkaar. Voor ons is de horeca erg belangrijk en daarin hebben we geïnvesteerd. De beste kwaliteit! En we houden vast aan ons concept. Er is nu door Marco Kestens en zijn team een Seve-paspoort gecreëerd waardoor starters snel op niveau spelen. Daarmee stoten we ook mensen af. Traditionele golfers in geruite broeken voelen zich hier niet thuis. Die vinden dat de muziek te hard staat en dat er te veel lawaai is. Dat accepteer ik dan ook …’
Het concept is heilig Bravenboer bedenkt concepten en zet ze in de markt. Moeilijker is het volgens hem ook niet.‘ Kijk bijvoorbeeld naar mijn nieuwe restaurant Three. Er zijn heel veel goede Japanse restaurants, maar die zijn over het algemeen saai. Toen ben ik in Sao Paulo gaan kijken. Daar wonen vier miljoen Japanners. Ik heb onderzocht hoe ik die twee werelden bij elkaar