55
JAN D . SWART MET DE ‘ AAI-KOE ’. aanmeren , 19 augustus 1991 , was er een staatsgreep in Moskou . Het gerucht ging dat Michail Gorbatsjov op de Krim gevangen was genomen . Alle grenzen gingen dicht . Rusland was in rep en roer en de territoriale wateren moesten uit voorzorg per internationaal decreet worden vermeden . En wij lagen voor de Russische kust . Ik heb Coen Moulijn nog nooit zo in paniek gezien toen de boot met volle kracht naar Zweden uitweek . Na twee dagen hadden Boris Jeltsin en het leger de coup hersteld en was de kust weer veilig . Toen moest er aardig wat witte wijn aan te pas komen om Moulijn zover te krijgen de volgende ochtend in Leningrad van boord te gaan . Hij was wel een held , maar meer één op sokken . Hij verliet het schip niet .’
Wanneer kwam er voor jou een einde aan FRIENDS IN BUSINESS ? ‘ Ik denk op de helft van z ’ n bestaan . Het magazine startte ongeveer tegelijk met Punt Uit . Dat was het sjieke uitgaansblad waaraan ook een vleug cultuur zat . Jan Smit was er eigenaar van en we beten elkaar totaal niet . Sterker nog : we kenden elkaar niet eens . De adverteerders van Punt Uit kwamen uit de stad , die van FRIENDS uit de haven .’
Waarom dan gestopt ? ‘ Sjaak Troost was rond 1993 al in vaste dienst getreden bij Feyenoord en ik zat met andere bladen midden in de computerhausse . Het was de starttijd van e-mail en het einde van de tekstverwerker . Alle zichzelf respecterende computerbedrijven wilden wel een eigen blad en ik had daarnaast ook nog ’ t Betere Leven en de Feyenoord Krant . We zagen met een klein team door de bomen het bos niet meer . In elk geval had ik geen tijd meer voor de community en na zes cruises was men op dat vlak ook wel vol gegeten . Toen hebben Jan Smit en ik het op een akkoordje gegooid .’
dood gered . Elke morgen als ik mijn hond uitliet , kwam dat jonge beestje vriendelijk snuffelend naar het gaas . Prompt dié morgen staat de boer te handjeklappen met de slager . Het ging om 250 gulden . Ik dacht : dat laat ik niet gebeuren . Ter plekke kocht ik het beest voor een meier meer . Maar toen moest ik haar wel gelijk meenemen . Niet wetend dat Jan Smit , die ik alleen maar aan de telefoon had gehad , lid was van de Dierenbescherming . Die vond dat prachtig . We hadden gelijk een klik .’
En die koe ? ‘ Nou ja , een vaars wordt een volwassen koe . Wel de enige die naar haar naam luisterde . Klorus . Dus als ik hem ’ s zomers in het weiland riep kwamen er honderd van een andere boer achter haar aan . Ze werd voor al m ’ n klanten een bezienswaardigheid . Tot mijn vrouw terug wilde naar de stad . Toen zat ik ineens met dat beest in m ’ n maag . Dankzij bemiddeling van Koos Postema heb ik haar toen zelf op een dag naar het koeienrusthuis in Zandhuizen gebracht . Daar is ze jaren later netjes van ouderdom gestorven .’
Hoe kijk je nu tegen het magazine aan , anno 2017 ? ‘ Het is lekker dik . Dikker dan ooit . Ik zie bovendien dat de zakenwereld parallel aan het blad , dus naast print , zich óók met bewegend beeld en daarbovenop via de digitale route kan afficheren . De business is verbreed . Het magazine ademt de geest van de nieuwe snelle tijd . Met goedgeklede Alfa ’ s . Met grote swingende foto ’ s . Zelfs de hoofdredacteur wandelt levensgroot je huiskamer in . Korte verhalen ook , aangepast aan het nieuwe mobiele lezersgedrag . Ik benutte elk stukje wit om er tekst in te wringen . Maar de teletijdmachine heeft dat allemaal achterhaald .’
TEKST : FRANK VIJG FOTO ’ S : ARCHIEF
Klopt het dat een koe een belangrijke rol speelde in die deal ? ‘ Min of meer wel . We hielden destijds kantoor in Maasdam , verborgen tussen de boerderijen . De naam was toepasselijk : Fort Laurel . Op de dag dat Jan kwam praten had ik net een vaars van de