104
COLUMN
TOP IN TOWN
RIEN VROEGINDEWEIJ
Willem Schürmann
Fontein
1975 is een jaar van gedenken en herdenken, zowel van het begin als van het
einde van de Tweede Wereldoorlog. Verhalen en beelden genoeg. Misschien
zelfs te veel van het goede. Daarom wil ik even stilstaan bij de dood van een
vergeten Rotterdamse schrijver, nu honderd jaar geleden. Vergeten inderdaad,
maar u zou hem kunnen kennen. Niet van zijn werk maar van het monument dat
een jaar na zijn dood voor hem is opgericht: de Willem Schürmann Fontein in het
gazon van de Parklaan.
De fontein is een ontwerp van de beeldhouwer Charles van Wijk en staat daar al
sinds 1916. Wat toch een wonder mag heten voor Rotterdam, waar men zo
graag met zijn beelden rondsjouwt. Van Wijk had er oorspronkelijk een engel
met een masker en iets met bronzen kettingen voor gemaakt. Maar de kettingen
werden gestolen en de engel werd door de stevige fluitspeelster van beeldhouwer Bonaventura Ingen-Housz vervangen. In de rand van de waterbak staan de
titels van zijn vier belangrijkste werken gebeiteld: “Veertig”, “De Violiers”,
“Paddestoelen”, “De Berkelmans”. Drie toneelstukken en een roman.
Willem Frederik Schürmann werd in 1876 in de Korte Hoogstraat in Rotterdam
geboren. Zijn vader had een kledingmagazijn. Op zijn negentiende al vertrok
Willem naar Amerika, waar hij een aantal jaren werkzaam was op handelskantoren in New York en Philadelphia. Terug in Nederland besloot hij zich geheel aan
de letteren te wijden. Hij schreef kluchten die in de Tivoli Schouwburg werden
opgevoerd en publiceerde feuilletons over zijn Amerikaanse reizen. Hij zou
vooral naam maken als toneelschrijver. In 1906 werd in de Groote Schouwburg
zijn toneelstuk “Paddestoelen” door het gezelschap van Van Eijsden opgevoerd.
Gevolgd door “Veertig”