90
De hagelwitte façade van het imposante , monumentale gebouw de illusie aan de Westerkade in Rotterdam steekt fel af tegen de lichtblauwe ochtendhemel . Hier , in een van de drie luxueuze appartementen die het voormalige patriciërshuis telt , wonen sinds tweeëneenhalf jaar Evelien Schelling-Frankhuijzen en haar man , die met veel liefde waken over het legendarische werk van de Rotterdamse kunstenaar Mathieu Ficheroux ( 1926-2003 ).
Liefde op het eerste gezicht Als veertienjarig meisje maakte Evelien Schelling op het advocatenkantoor van haar oom voor het eerst kennis met het werk van de kunstenaar en raakte op slag verliefd , vertelt ze met een twinkeling in haar ogen . ‘ Daar is het allemaal mee begonnen . Een groot , zachtroze schilderij met drie duidelijk zichtbare scheuren erin , achter het bureau van mijn oom . Ik vond het prachtig . Dat het om een van de ‘ beschadigde schilderijen ’ uit de glansperiode in het oeuvre van Mathieu Ficheroux ging , wist ik toen nog niet . Dat kwam veel later pas . Toen , als pubermeisje , was het puur het schilderij – de kleur , de scheuren , de compositie – dat me fascineerde .’
De erfenis Jaren later , bij het opknappen van hun vorige huis , moest ze op een dag plotseling weer denken aan het schilderij en vroeg ze aan haar nicht wat er met het kunstwerk was gebeurd na het overlijden van haar oom . Het schilderij stond ingepakt opgeslagen in haar schuur , waarop Evelien Schelling , samen met haar man , besloot het werk over te nemen van haar familie en een prominente plek te geven in hun huis . Voordat het schilderij aan de muur opgehangen kon worden , moest het eerst nog grondig gerestaureerd worden , vertelt Schelling lachend : ‘ Mijn oom was een flinke roker en in die tijd rookte iedereen gewoon nog binnen . Van het roze was na al die jaren dus weinig meer over . Het was een heel ander schilderij geworden !’
‘ Het was puur het schilderij , met zijn kleur , de scheuren , de compositie , dat me als pubermeisje fascineerde ’
De muze De aankoop van het schilderij werd het begin van een bijzonder verhaal dat via het voetbalveld van de Rotterdamse cricket- en voetbalvereniging VOC leidde tot een jarenlange vriendschap met de muze en weduwe van Ficheroux , Marianne Smit , én de oprichting van Concept Gallery Ficheroux , de galerie waarmee het echtpaar sinds 2018 vanuit een expositieruimte in Barendrecht een grote collectie schilderijen , tekeningen en lichtobjecten van de kunstenaar beheert . ‘ Tijdens een voetbalwedstrijd van onze zoon raakte mijn man in gesprek met een andere voetbalvader langs de lijn . Over kunst . Daarin kwam ook mijn liefde voor Ficheroux ter sprake . “ Ficheroux ?”, zei zijn gesprekspartner toen , “ dat was een bekende van mijn ouders vroeger . Ze hebben hem een tijd financieel gesteund als kunstenaar . Ik kan jullie , denk ik , wel in contact brengen met zijn vrouw .” Nog geen twee weken later ontmoetten we Marianne voor het eerst en werden we uitgenodigd om een kijkje te komen nemen in de loods waar het werk van Mathieu werd bewaard . Dat was een bijzonder moment … We kochten die dag verschillende werken en sindsdien zijn we , tot Mariannes dood in 2019 , altijd met elkaar in contact gebleven . We hadden van begin af aan een goede klik . Ik was dol op Marianne .‘
In goede handen Toen Marianne Smit in 2017 ernstig ziek werd , werd het echtpaar door haar broer benaderd met de vraag of zij het beheer van de complete collectie van Ficheroux wilden overnemen . ‘ Marianne wilde dat Mathieu ’ s werk na haar dood in goede handen zou komen en wist dat wij , als liefhebbers van zijn werk , goede zorg zouden dragen voor zijn