81
De binnenkomst van de Nederlandse équipe tijdens de Olympische Spelen in Londen ( 1848 ).
Het Kasteel . Recht tegenover het oude 3e veld . In 1948 is hij 27 jaar en keept bij de eersteklasser Neptunus , die achter Het Kasteel op Laansloot met een bescheiden accommodatie op het hoogste amateurniveau wel inmiddels de derde club van Rotterdam is . Een jaar later speelt Landman bij Sparta . ‘’ In het strafschopgebied waren alle ballen voor hem . Bij corners en vrije trappen zag je hem eerst in z ’ n hand spuwen en dan wist je : nu gaat-ie zweven . Die sier had niemand .’’ Dichter Jules Deelder was Landmans grootste fan . Maar ook Toon Hermans . ‘’ Zijn dropkicks gingen via het spoorboekje . Nu weet niemand van de jeugd meer wat een dropkick is . Ook mijn kleinzoon niet ’’, vertelt Toon Hermans in het boek dat over Wim Landman is geschreven . ‘’ Maar keepers van mijn generatie stonden in hoog aanzien als ze bij het uitschieten vanuit de hand de bal maar net een fractie van een
De vlag wordt gedragen door doelman Wim Landman , toen nog van Neptunus .
seconde de grond lieten raken en daarna trapten , maar dan met stropdasnauwkeurigheid . Daar was Landman beroemd om . Pas later hoorde ik dat hij een pentekenaar was , geen wonder . Je zag zijn kunstzinnigheid . Een dropkick , dat was uiterste precisiewerk . Bijna ondraaglijk mooi ; een chanson .’’ ‘’ Als Sparta bij Blauw Wit speelde of bij Ajax kocht ik ’’, zei Toon Hermans , ‘’ pas een kaartje om tien voor twee en wachtte ik net zo lang tot er getost was en dan kreeg ik ’ t altijd wel voor elkaar om achter zijn goal te komen . In de rust kocht ik de suppoosten om met twee Chief Whips , want toen rookte ik nog als een ketter en dan stond ik wéér achter ‘ m . Frans de Munck was weliswaar tot drie cijfers vóór de komma mijn favoriete keeper , omdat hij van Sittardse Boys kwam en later bij DOS - net als Spartaan Terlouw - Jayne Mansfield als referentiekader had . Maar ik deed destijds wel aan professioneel
vergelijkend warenonderzoek en wat waar is , is waar : Landman was nog net een fractie gracieuzer .’’ Landman keept tot de start van het betaalde voetbal bij Sparta en raakt in 1959 als keeper van Holland Sport betrokken bij een mysterieus omkoopschandaal waar hij de schuld van kreeg . Pas vijfendertig jaar na zijn dood vertellen kinderen van de omkopers in het boek Het Drama Wim Landman hoe de vroegere Spartaan er werd ingeluisd . We spoelen nog één keer terug . Het is 27 juni 1975 . De zon komt om 5.22 uur op en gaat om 22.03 uur onder . Het wordt een friswarme dag , met een maan die vrijwel de hele dag zichtbaar is . De wind gaat ’ s middags matig waaien , tot een kracht van 39 kilometer per uur . Maar dat maakt Wim Landman niet meer mee . Hij stapt omstreeks 7.00 uur ’ s morgens in zijn auto , rijdt richting Bleiswijk en zegt het leven bij een spoorbaan vaarwel .
‘ In het strafschopgebied waren alle ballen voor hem ’
Wim Landman gracieus en klemvast . Links op de achtergrond : Rinus Terlouw .
JAN D . SWART GA-HET-NA / ANEFO