46
‘ Ik heb het altijd op mijn manier gedaan . Vanaf 1968 werk ik in de haven . Eerst als bootwerker . In 1973 kwam ik in het sjorderswereldje terecht . In 1983 ben ik voor mijzelf begonnen als Baks Lashing Services en in 1988 zette ik het bedrijf voort onder de huidige naam International Lashing Services . ILS dus . Broodje ?’
De tartaar met ei wordt aanbevolen . Mijn oog valt op zijn racefiets die in de hoek van zijn kamer staat . Een blauwe Gios . Alert als hij is , ziet hij wat ik zie .
‘ Weet je nog , Lars ? Bij die Leontien ’ s Ride . Ging die Michael Zijlaard ineens gas geven . Ik langs heel die groep , naar die Zijlaard toe . “ En nou zachter Mike ! Moet wel leuk blijven !” We gingen meteen weer naar een normaal tempo , hahaha . Kom nou …’
De meeluisterende Lars van den Broek lacht : ‘ Typisch Gerard , hahaha . Ik weet nog hoe wij voor het eerst kennismaakten . Onderweg naar de Olympische Spelen 2012 . Op de veerboot naar Londen . Toen was hij nog mijnheer Baks voor mij . Hij werd mijn eerste klant bij 36 Cycling terwijl wij toen nog officieel moesten beginnen . Meteen dertig setjes . Sindsdien mag ik hem tot mijn trouwste klanten rekenen . Bijzondere man …’
Waaraan Gerard toevoegt : ‘ In 2003 ben ik begonnen met fietsen . En eh … het is niet alleen goed voor jezelf ’, waarop hij met een knipoog over zijn middel wrijft waar de geneugten des levens zich verzamelen . Het goede doel noemt Gerard een mooie stok achter de deur om het lichaamsgewicht en de conditie op peil te houden .
‘ Gerard zou dit jaar voor het eerst met de Rotterdam Fund Racers zijn meegegaan om aan Alpe d ’ HuZes mee te doen ’, voegt Van den Broek , bestuurslid van de gelijknamige stichting , toe .
‘ Door het fietsen en mijn band met Lars ga je de voetballerij toch met andere ogen bekijken . Wielrennen is veel harder . Die mensen kennen geen pijngrens . Van huis uit ben ik een voetbalfan . Ik kom al 70 jaar in De Kuip . Door de spelonken van het stadion kon je zien naar welke kant ze speelden . In de rust renden we naar de andere kant .’
We stappen op de fiets , waarbij Gerard – geheel onbewust – spookrijdend via de Zaltbommelstraat de Waalhavenweg op fietst . Hij lacht als we hem op deze Spookrijdersactie attenderen . Al fietsend verdiepen we ons in zijn geschiedenis . We passeren terminals waar duizenden bontgekleurde zeecontainers als een kunstwerk opeengestapeld zijn en belanden in de Kesterenstraat , Waalhaven Pier 1 . Veel emoties roept het niet op , de haven is onherkenbaar veranderd , en hij weigert de sentimentele kaart te spelen . Zijn Rotterdamse nuchterheid kent een deels Friese achtergrond : ‘ Ik ben in 1947 geboren in Friesland . Mijn vader was een Rotterdammer , maar was in Leeuwarden gestationeerd om een opleiding te volgen om naar Indië uitgezonden te worden . Op mijn vierde overleed mijn moeder , een Friese . Daarna verhuisden we naar Rotterdam . Ik ben opgegroeid in Oud-Charlois .’
In 2003 ben ik begonnen met fietsen . En eh … het is niet alleen goed voor jezelf ’
- Gerard Baks