64
Binnen is er een woning omgetoverd tot één grote boekenkast en aan een raam zit een oud-sportjournalist van het dagblad Trouw die zich uitsluitend focust op de loutere schoonheid van de tijd toen men voetbal nog in Gotische letters schreef : Matty Verkamman .
Hij ziet in zijn jeugd Abe Lenstra , Faas Wilkes en Kees Rijvers nooit spelen , maar ze bepalen met honderden andere oude coryfeeën wel al zo ’ n klein twintig jaar zijn dagemplooi : de zwartwitjaren van Oranje .
Zelf zat hij in de eindjaren 50 als keurig christelijk jongetje van acht jaar aan de radio gekluisterd als verslaggever ir . Ad van Emmenes op een zondag in 1959 verslag deed van de 9-1 overwinning van Oranje op de Belgen . In de rust hoorde hij Jan de Cler de eerste helft aan elkaar rijmen .
‘ Abe was saai en Faas hield van de humor en gezelligheid ’
‘ Ja , dat was de man die ooit het lied Hup Holland hup heeft geschreven . En die negen doelpunten , dat waren er drie van Faas Wilkes , drie van Pietje van der Kuil , één van Kees Rijvers , één van Tonny van der Linden en zowaar één van Jan Klaassens , die zelden scoorde .’ Verkamman ( 69 ) kent z ’ n klassiekers .
‘ Die voetbaltijd is de mooiste geweest . Dat vind niet alleen ik , maar een heleboel mensen van mijn generatie . En dat komt omdat we toen heel weinig van die spelers wisten . Ze stonden mijlenver van je af en juist daardoor werden ze helden . Als kind hoorde je hun namen alleen op de radio en als je mazzel had kwamen ze op zondag ineens levensgroot in beeld als je met vriendjes in de bioscoop naar het Polygoonjournaal ging kijken . Zwartwit . Maar dat maakte hen alleen maar interessanter .’
Op de lange werktafel op de 20e verdieping van een van de twee Hoge Heren ligt een foto van Pietje van der Kuil . Met Kees Kuys en Kees Rijvers de enige nog overlevenden uit het tijdperk van bondscoach Elek Schwartz . Voor babyboomers blijft het Nederlands elftal van deze kunstschilder het meest aansprekende Oranje ever . Schwartz is de eerste bondscoach die soeverein mag kiezen en zijn selectiebeleid is consistent . De identiteit van Oranje wordt dankzij hem een klein afgegrensd familiehuis , herkenbaar voor de menselijke maat ( 1957- 1964 ). Oranje speelt dan ontspannen , bijna onthaast . En Verkamman kan de namen dromen . Ook de opstelling , in het mooiste systeem aller tijden , het stopperspilsysteem : De Munck ; Wiersma , Van der Hart , Kuys ; Notermans , Klaassens ; Van der Kuil , Wilkes , Van der Linden , Lenstra , Moulijn .
Het is het Oranje in de sfeer van Anton Pieck . Elek Schwartz houdt van art et créativité , maar niet van vernieuwing . Het verhaal gaat dat hij op zondag zelden competitiewedstrijden bezoekt . Hij heeft er geen tijd voor , want hij schildert . En als er geselecteerd moet worden , selecteert hij met een romantische opvatting over marginaliteit : hij schrijft altijd dezelfde spelers aan . Dat gaat per brief . Alles is dan anders . Zelfs blessures bestaan er in de eindjaren 50 nog nauwelijks .
Doelman van Oranje is dan Frans de Munck , die in 1957 trouwens al 35 jaar is . Een Zeeuw . ‘ Jeugdkampioen speerwerpen in Goes ’, lacht Verkamman als de naam valt van de glamourboy . ‘ De man die de zachtere machten niet kon weerstaan . Laten we het uit eerbied voor ons idool daarbij houden .’
De mooie verhalen . Daar houden ze van bij Kick . Ook al zo ’ n naam uit de gouden jaren toen de stripfiguur �ick �ilstra de kinderen in Nederland voetballen leerde . De voornaam Kick was van Kick Smit van Haarlem . Wil was een afkorting van Wilkes en stra hoorde bij Lenstra . ‘ En niet eens dikke vrienden , Lenstra en Wilkes ’, weet Verkamman . ‘ Want Abe was saai en Faas hield van de humor en gezelligheid .’
De redactie van Kick Uitgevers brengt ín de Hoge Heren aan de Gedempte Zalmhaven in Rotterdam de geschiedenis van Oranje en het clubvoetbal terug in de realiteit van nu . Geen revolverjournalistiek , schandalen of ruzies , maar slechts de kern en het geheim van een cultuur waar drie mannen naar terug verlangen . Matty Verkamman , zijn zoon Ruud en Jaap Visser . Ze hebben van hun boekenkast een galerie gemaakt . Voetbal als kunst . Ze produceerden �iografie�n over �illem van �anegem� ��aak Swart , Coen Moulijn , Johan Neeskens , series over het Nederlands elftal , een 860 pagina ’ s XL Feyenoord dat niet te tillen is , verder kolossale
Matty Verkamman