FIB NR129 2020 Editie 2 | Page 34

31
DE LEVENSLUST VAN ERIK DE WIT ( BILDERBERG PARKHOTEL )

MA� �IT ALTIJD OP MIJN SC�OUDE�� maar loopt me nooit voor de voeten

‘ Ik kende die slechtnieuwsgesprekken met dokters wel van televisie , maar ineens zat ik zelf in zo ’ n gesprek .’ Vier jaar na het overlijden van zijn zoon Max werd Erik de Wit ziek . De general manager van het Rotterdamse Bilderberg Parkhotel kreeg prostaatkanker .
‘ Ik heb inmiddels twee operaties achter de rug , maar gezien de omstandigheden gaat het goed met me . Ze hebben een nier verwijderd omdat daar ook een tumor in zat en ik ben aan mijn prostaat geholpen . De afgelopen periode was erg intensief ...’
Kwetsbaar en onzeker ‘ Alle specialisten zeggen dat ik er nu klaar mee ben , maar de onzekerheid zal elk half jaar wel opspelen als ik gecontroleerd moet worden . Emotioneel was dit best wel een ding . Eind december stelden ze de diagnose , vervolgens heb ik maandenlang in wachtkamers gezeten voor allerlei onderzoeken . Bovendien werd door corona ook nog eens veel uitgesteld . In juni ben ik voor de eerste keer geopereerd .’
Prostaatkanker ‘ Ik adviseer elke vent van boven de 45 regelmatig bij de huisarts zijn PSA-waarde te laten controleren . Ik heb dat ook gedaan en daarom was ik er op tijd bij . Meer dan 20 jaar geleden werkte ik voor een projectontwikkelaar , we bouwden een hotel . Hij kreeg ook prostaatkanker . Hij gaf me dat advies en gelukkig heb ik dat opgevolgd . De huisarts zei dat het niet nodig was , maar ik wilde het per se .’
Drie flessen wijn ‘ Mijn toenmalige baas heb ik pas nog gesproken . Toen ik bij hem wegging , ga� hi� me drie �essen �i�n . �i� �ei me dat ik de eerste �es ’ s avonds met mijn vrouw moest drinken om afscheid te nemen van de zeven jaar die ik bij hem gewerkt had . De tweede , zo adviseerde hij , moest ik een jaar later drinken als ik zeker wist dat ik de juiste keuze had gemaakt om voor mijn huidige vak te kiezen . En de derde zouden we samen drinken als we elkaar later nog eens zouden zien . Deze zomer hebben we dat gedaan en heb ik hem bedankt voor zijn advies . Dat heeft misschien wel mijn leven gered ...’
Kankerpatiënt ‘ Ineens ben je kankerpatiënt en dat maakte me kwetsbaar en emotioneel . Ik vroeg me af wat het voor mijn gezin en mij betekende . Na verloop van tijd kreeg dat gevoel een plek en realiseerde ik me dat veel meer mensen hiermee te maken hebben , maar at the end of the day gaat het toch om jezelf . Mijn vrouw Tanja , mijn 17-jarige dochter en ik hebben dit traject samen doorlopen . Ze zijn bij elk telefoontje en gesprek geweest .’
Groot verdriet ‘ Dat laatste is belangrijk want we hebben in ons gezin eerder groot verdriet gekend en dat verwerk je met elkaar . Dat is waardevol want de dood van onze zoon geeft natuurlijk ook spanningen . Mijn zorgen of verdriet kunnen er op een ander moment zijn dan bij mijn vrouw en andersom . Dus je moet , hoe lastig dat ook is , blijven communiceren . Zorgen dat je in de pas blijft lopen en allebei je best doen . Samen pijn verwerken zorgt ook voor binding en het besef dat je het echt met elkaar moet doen .’
Max ‘ Max was 20 toen hij overleed . Twee keer per jaar komen zijn vrienden bij ons langs . Pas nog , op zijn sterfdag zaten ze weer bij ons in de tuin . Die gasten zijn allemaal jonge mannen geworden , zijn verliefd of verloofd en werken aan hun toekomst . Dat is erg emotioneel , maar ook waardevol . We lachen , praten over het leven , doen de barbecue aan en drinken bier met elkaar .’
Levenslust ‘ Hoe het komt dat ik zoveel levenslust uitstraal ? Ik ben van nature een optimistisch mens en sta positief in het leven . Ik heb natuurlijk klappen gehad en littekens op mijn hart , maar het leven is te leuk om stil te gaan zitten . Max zit altijd op mijn schouder , maar loopt me nooit voor de voeten . Dat is waardevol .’
Positief ‘ Ik heb ook veel steun aan mijn collega ’ s hier . We hebben een geweldig team en ik kan bij ze terecht . Ik kan mijn zorgen met ze delen en het maakt niet uit als ik jankend mijn verhaal doe . Dat geldt ook voor mijn vrienden in de persoonlijke sfeer . Als ik een tijdje niets heb laten horen , bellen ze me . Mijn vrouw en dochter zijn ook enorm positief en dat helpt enorm .’
Toekomst ‘ Natuurlijk kan ik door mijn persoonlijke verhaal de coronacrisis relativeren . Maar het is ook lekker om volledig met mijn werk bezig te zijn . Dit hotel is meer dan twee maanden dicht geweest . Dat is eigenlijk ondenkbaar . Het gaat om mensen , hun banen en hun toekomst . Dat verdient allemaal mijn volste aandacht .’
JAN DIRK STOUTEN JAN KOK