26
Directeur Harry-Jan Bus vertelt: ‘Het was
onder meer SP-raadslid Theo Co�kun die zijn
wenkbrauwen fronste toen wij in 2006 onze
ideeën over een theater op Katendrecht, een
no go-zone indertijd, kenbaar maakten. Mijn
vrouw Rachèl raadde hem nog aan om van die
SP-tomaat een citroen te maken, hahaha. Theo
was er overigens óók als eerste bij om zijn
verkeerde inschatting ruiterlijk toe te geven.
Tientallen, zo niet honderden naoorlogse
plannen sneuvelden in de ambtelijke molens
van de Coolsingel, maar het plan van Harry-Jan
en Rachèl om op Katendrecht een theater neer
te zetten, hield stand. Het echtpaar trok zich
niets aan van Katendrechts dubieuze imago en
liep die tijd, vermomd als Don Quichot en
Sancho Panza, de deur van het Rotterdamse
stadhuis plat.
‘De Coolsingel stond in die jaren echt met z’n
kont naar Zuid toe. We hebben moeten lullen
als Brugman, maar eerlijk is eerlijk: het waren
horecaondernemers Dorine de Vos, Hans Loos
en Daan van der Have die in de jaren 90 al de
mogelijkheden aan de Kop van Zuid zagen.
Zij hebben met hun Hotel New York echt
pionierswerk verricht. Hans en Daan zijn
fi etsvrienden van me. Tijdens onze talloze
fi etsrondjes in de Hoeksche Waard maakten
ze me attent op de potenties van Katendrecht
op cultureel gebied.’
Elke intelligente idioot kan dingen groter, complexer
en gewelddadiger maken maar het heeft een vleug
genialiteit en moed nodig om de tegenovergestelde
richting op te gaan.
- Albert Einstein
Harry-Jan legt uit dat het nu zo hippe
Katendrecht in die jaren een troosteloze
indruk gaf. Werkelijk niets appelleerde aan
kunst of cultuur. Met de hoeren was ook het
nachtleven uit het straatbeeld verdwenen en
zonder nacht geen dag en zonder dag geen
straat.
Tegen de richting in gaan, is een middel. Nooit
een doel op zich. Harry-Jan overtuigde de
gemeente echter van de magneetfunctie van
kunst en cultuur, en toen de woning-
corporaties en projectontwikkelaars het
initiatief eenmaal ondersteunden, ging het
hard.