DE MENS
verder. Je moet ver van tevoren weten: wat staat er te gebeuren en
hoe kunnen we daar in mee?’
Ondanks die visie deed de crisis ook jouw bedrijf pijn.
‘Ieder mens beleeft ups en downs in zijn leven. Die downs heb ik ook
gekend, zeker in het zakenleven. Natuurlijk! Ik werkte in de groenvoorziening veel met gemeentes. Die moesten bezuinigen. Grote
klanten en grote omzet, die ik zomaar kwijtraakte. Dat deed zeer. Ik
ben een gevoelsmens. Als je mijn zaak raakt, raak je mij. Maar ik kan
ook realistisch zijn. Die teleurstellingen hoorden er gewoon bij, dat
begrijp ik heel goed.’
Met je ambitie als ondernemer hebben die magere jaren weinig
gedaan. Je doet nu meer evenementen dan ooit.
‘Ik heb nog steeds dezelfde ambitie als toen ik dertig jaar geleden
begon. Ik wil niet stil zitten, dat beschouw ik als achteruit lopen. Moet
je nooit doen! Die drive zit gewoon in me. Er zijn wel wat punten die ik
anders gedaan zou hebben, denk ik tegenwoordig. Ik zou misschien
iets meer rust ingebouwd hebben, want ik ben in mijn leven altijd
maar aan het werk geweest. Misschien had ik soms ook iets meer
overwogen beslissingen moeten nemen en soms nét wat meer
moeten nadenken. Ergens een nachtje ov er slapen alvorens de
beslissing te nemen. Dat heb ik niet altijd gedaan.’
Over het idee om een autobeurs in Ahoy te organiseren, zouden
veel mensen ook nog een nachtje slapen, maar die beurs trekt nu
vijenveertigduizend bezoekers. Dat is toch wel hét bewijs dat lef
hebben loont.
‘Het was aanvankelijk ook gekkenwerk! De autobeurs die we
bedachten, moest een tegenhanger worden van de beurs in de RAI.
Maar de importeurs dachten: wie ben jij en waar ga je aan beginnen?
Het werd echt spannend, maar al die tijd ben ik blijven zeggen dat het
er van zou komen. Als het niet linksom was, dan maar rechtsom. Ik
geloofde er gewoon in. Dát loonde. De eerste beurs, vier jaar geleden,
trok drieëndertigduizend bezoekers. Nu gaan we inderdaad al naar
de vijfenveertigduizend! Op dertigduizend vierkante meter autobeurs, drie keer zoveel als toen. Iedereen is blij en we worden nu
serieus genomen.’
Bas Lodder organiseert met zijn bedrijf Lodder Events &
Producties sinds vier jaar, samen met Kone Advies, de Winter
Fair en de AutoSalon in Ahoy Rotterdam. In april volgt op
diezelfde plek ook de Tuin & Lifestyle-beurs en de vakbeurs
SportXpo & Dier & Lifestyle. Samen met Jan Dirk Stouten,
Feyenoord en Kees van 't Zelfde initieert hij op 16 juni
aanstaande de tweede editie van het netwerkevenement
Business Challenge in De Kuip. Daar presenteert hij even later
ook het volgende initiatief: de eerste editie van de Zomer Fair
en Deja Vu XXL. Vorig jaar haalde Lodder de landelijke pers
toen hij het met stoppen bedreigde Jeugdvakantieland in
Ahoy overnam en van een nieuwe toekomst voorzag.
Wat jou typeert als ondernemer: je mailt niet, maar je belt. Heel
ouderwets eigenlijk.
‘Maar ik zie dat juist als mijn geluk. Tegenwoordig gaat alles via
mail, maar mail is ook keihard. Ik kruip veel liever zelf in de telefoon
om ergens eens over te praten. Probeer echt contact met onze
klanten te houden. Als je bedrijf wat groter wordt, blijkt dat opeens
wat moeilijker. Soms zeggen grote klanten dat ze me weinig zien.
Dat raakt me. Maar ik heb ook een periode gehad waarin ik
honderden telefoontjes per dag kreeg. We werkten toen al met
grote accounts, maar nog steeds werd ik continu gebeld door
klanten die ook even een bloemetje van vijfentwintig euro bij me
wilden bestellen. Mensen mogen me altijd bellen, ik wil niemand
wegduwen, maar dat was niet meer te doen.’
Je hebt een florerend bedrijf opgebouwd.
‘Over omzetten praat ik liever niet. Maar we werken nu natuurlijk
niet voor niets met vijfentwintig mensen, plus nog eens veel
mensen die voor zichzelf werken. Op de beurzen die we organiseren bijvoorbeeld werken we veel met ZZP’ers.’
Eigenlijk zeg je: voor een ondernemer is elkaar in de ogen kijken
het belangrijkst, hoe groot je bedrijf ook is.
‘Ik doe mijn zaken vooral op gevoel, op intuïtie. Ik werk op basis van
vertrouwen en dat kun je het beste kweken door echt tegenover
mensen te gaan zitten. Ik vind dat je elkaar altijd moet kunnen
aankijken en op basis van gevoel moet kunnen handelen. Gelukkig
heeft mijn intuïtie me zelden op het verkeerde been gezet. Ik ben
weinig teleurgesteld in mijn leven.’’
27