TOP IN TOWN
COLUMN
ROB JACOBS
Record
Ik zou een hele column kunnen vullen met mijn mening over de situatie rondom
Fred Rutten en Martin van Geel. Ik zou alinea’s lang kunnen klagen over het
spel van Colin Kazim-Richards, waarvan ik een seizoen lang pijn in mijn ogen
heb gekregen. En ik zou eindeloos kunnen analyseren wat voor kansen op een
kampioenschap Feyenoord ook dit jaar weer heeft laten liggen. Maar dat doe ik
niet. Want het negativisme dat ik voel over de situatie bij die club uit Zuid valt in
het niet bij het positieve gevoel dat ik heb bij die club uit Kralingen: Excelsior.
Want wát een wereldprestatie wordt daar dit seizoen geleverd!
Dat Excelsior zich met goed en positief voetbal profileert en eigenlijk nooit echt
in de buurt van degradatie uit de Eredivisie is gekomen, vind ik fantastisch om
te zien. En dan hebben ze nog de pech dat ze in het begin van het seizoen een
clown in het doel hadden staan die ze een paar punten heeft gekost, dat ze een
paar keer ongelukkig gelijkspeelden terwijl ze winst verdienden en dat ze in De
Kuip met tien man kwamen te staan en daardoor alsnog verloren. Was dat
allemaal anders gelopen, dan hadden ze misschien wel in het linkerrijtje gestaan
en hadden ze serieus mogen dromen van Europees voetbal. Een club als Arsenal
op Woudestein, dat zou toch mooi zijn…
Rob Jacobs is oud-trainer van onder meer Excelsior,
Feyenoord en Sparta, voetbalanalyticus voor
RTV Rijnmond en Feyenoord TV en ontving
in 2013 de Erasmusspeld
Maar goed, ik dwaal af. De man die volgens mij de meeste credits verdient, voor
dit uitstekende seizoen is de trainer: Marinus Dijkhuizen. Qua uitstraling zou je
hem makkelijk kunnen verwarren met de buschauffeur, maar qua voetbalverstand steekt hij boven menig eredivisietrainer uit. Iedereen heeft het wel over
die leuke, gezellige Henk de Jong van Cambuur, maar Excelsior speelt leuker
voetbal; en veel doordachter. Dijkhuizen heeft niet alleen een fantastisch
tactisch plan, hij heeft het ook voor elkaar gekregen dat de spelers voor hem
door het vuur gaan. En ik zeg het gewoon eerlijk: ik geniet meer van Jordan
Botaka, Tom van Weert en Daryl van Mieghem - de voorhoede van Excelsior dan van die van Feyenoord, die met een halve rechtsbuiten, een heel matige
spits en een linksbuiten-uit-vorm spelen.
Het Excelsior van dit seizoen doet me denken aan mijn eigen periode als trainer
van Excelsior. In die vier seizoenen in de jaren tachtig wisten we ons met leuk
en positief voetbal keer op keer te handhaven, tegen elke verwachting in. Ik kan
me nog herinneren hoe journalist Dick van den Polder na iedere handhaving
weer zei: ‘En nu volgend jaar hè, trainer...’ Maar het lelijke eendje, het oudpapierclubje, flikte het onder leiding van trainer Rob Jacobs, voorzitter Jaap Bontenbal en hoofdsponsor Rob Albers telkens weer. Ik ben er trots op dat ik nog
steeds de trainer ben die het langst aan één stuk met Excelsior in de Eredivisie
heeft gespeeld. En hoewel ik Marinus Dijkhuizen bij deze alle complimenten wil
geven, ik ga hem pas uitgebreid feliciteren als hij mijn record gebroken heeft.
Dat zou namelijk écht een wereldprestatie zijn!
119