53
‘ Nee , zo zie ik mezelf zeker niet ’, zegt Sluiter beslist . ‘ Coen Moulijn en Willem van Hanegem , dat zijn iconen . Mannen die de hele stad met enige regelmaat in vervoering hebben gebracht . Ik ben echt wel trots dat ik in zo ’ n rijtje sta hoor , met dat soort namen , maar ik doe vooral graag mee omdat ik het belangrijk vind dat we zoveel mogelijk kinderen aan het sporten krijgen .’
Doe je jezelf dan niet tekort ? ‘ Nee joh ! Ik snap dat het tennisgedeelte ook ingevuld moest worden en dat ze dan bij gebrek aan beter bij mij terechtkomen . Op nationaal niveau ben ik ook echt wel goed geweest . Er tennissen best veel mensen in Nederland . Als je dan de nummer 1 bent … Maar wereldwijd heb ik alleen in de marge meegedaan . Meer kan ik er echt niet van maken . Als je nooit de tweede week van een Grand Slam hebt gehaald …’
Voelt dat nou echt zo ? ‘ Het wás gewoon zo . Ik heb wel tegen al die gasten gespeeld . Zes keer tegen Federer , nog een paar setjes gepakt . Dat is wel leuk . Als ik nu als trainer van Kiki Bertens op een toernooi ben , loopt Federer me echt niet voorbij hoor . En bij mijn ouders hangt een poster van een ABNAMRO-toernooi met de aankondiging : Nadal-Federer-Monfils-Sluiter . Als ze zouden vragen wie hoort er in dit rijtje niet thuis , zou ik het ook wel weten , maar ik sta er wel op hè ?!’
Je hoort wel eens van sporters dat ze pas na hun carrière gaan beseffen hoe bijzonder hun prestaties waren … ‘ Bij mij is het eerder andersom . Ik word steeds kritischer op mezelf . Ook omdat ik nu als coach permanent bezig ben om te kijken wat er beter kan . Dat geeft me achteraf ook weer een andere kijk op wat ik zelf heb gedaan .’
Zoals ? ‘ Nou , toen ik 23 jaar was , ben ik in Amsterdam gaan trainen . Vijf dagen in de week om kwart voor zeven in de auto . Dan daar twee keer trainen , ook weer in de file terug en hier nog conditietraining bij Errol Essajas . Dat was waarschijnlijk te veel . En hoe ik met voeding bezig ben geweest … Niet heel slecht , maar niet goed genoeg . Dat nam ik niet zo nauw . Met de persoonlijke verzorging ook niet . Eén keer in de twee weken een massage ; als je keihard traint is dat gewoon te weinig . Daar heb ik echt steken laten vallen .’
Wat heb je wel goed gedaan ? ‘ Keihard gewerkt ! En weinig gezeurd . Ook als het zwaar was . Zeker tot m ’ n 24e . Daarna wel iets minder hoor . Daar kijk ik dan ook weer kritisch naar . En wat ik er van heb geleerd , probeer ik nu over te dragen aan Kiki .’
Zijn dat lessen waar onze Friends in Business ook nog iets mee kunnen ? ‘ Nou , ik word wel eens moe van die verhalen van ex-topsporters die het dan opeens allemaal zeker weten . 1 + 1 = 3 . Tsja … Winnaars hebben een plan , verliezers een excuus … Ik ben meer van de praktijk . Maar er zijn natuurlijk wel raakvlakken . Doelen stellen , focus , hard werken , open staan voor kritiek , steeds beter proberen te worden . Eigenlijk is Kiki ook een bedrijf . Het gaat om haar als sportvrouw , maar als je ziet wie daar allemaal mee te maken hebben …’
Je bent heel open geweest over een moeilijke fase in je privéleven . Heb je als trainer nog iets aan wat je toen hebt meegemaakt ? ‘ Poeh … Ik ben vooral dankbaar dat het nu beter gaat . Het is wel zo dat ik beter kan relativeren , maar daar heb je in de topsport eigenlijk weinig aan . Het was ook geen toeval dat het in mijn carrière minder ging toen m ’ n opa en oma ziek werden en daarna met het overlijden van m ’ n nichtje en de problemen met m ’ n ex-vriendin . Ik kon die dingen niet scheiden . En dan ging ik relativeren : dit is toch veel belangrijker dan je tenniscarrière . Dat is in principe ook zo , maar als topsporter helpt je dat helemaal niet . Het enige dat het me heeft gebracht , is dat ik mezelf beter ken , dat ik het blijkbaar in me heb om in verdriet te verdrinken , tegen depressiviteit aan . Verder niets …’
Misschien ben je dáárin wel een icoon , dat je zo kwetsbaar en open durft te zijn … ‘ Nou , het zou wel mooi zijn als anderen daar misschien iets aan hebben gehad . Zo sta ik er zelf eigenlijk ook in . Ik ben nooit bezig geweest met grote idolen . Ik had vroeger één poster op m ’ n kamer , van André Agassi . Die vond ik gewoon tof , met z ’ n lange haar en z ’ n spijkerboekie . Maar verder voel ik me vooral aangetrokken tot wat ík grote verhalen vind . Iedereen heeft z ’ n eigen verhaal , maakt echt niet uit of je nummer 1 of nummer 100 bent . Dat vind ik prachtig .’
Bijvoorbeeld ? ‘ In Amerika , op ESPN , heb je een programmareeks 30 for 30 . Dan zit ik te kijken naar het grootste talent van heel Amerika in het college-football die op het punt staat om een mega-contract als prof te tekenen , maar bij het stoeien met een vriend alles in z ’ n knie afscheurt en nu in zo ’ n vrachtwagentje pakjes bezorgt . En die Amerikanen kunnen dat heel filmisch vertellen . Dan kan je mij wegdragen . Daar heb ik eigenlijk veel meer mee dan met wat ze iconen noemen …’
Op 31 juli 2017 vond de eerste Raemon Sluiter Open plaats . Veertig jongens en meisjes in de leeftijd tot twaalf jaar werden eerst verrast met de komst van mysteryguest Kiki Bertens . Na de warming up onder leiding van Errol Essajas , kregen de kinderen op vier tennisbanen te maken met verschillende spelvormen . TC Schiebroek zorgde voor de lunch en een ijsje na afloop , waarna alle deelnemertjes met de handtekeningen van Sluiter en Bertens én een Sporticonen-medaille naar huis gingen . Raemon Sluiter : ‘ Deze dag was héél leuk . Ik ben blij dat we voor een clinic hebben gekozen in plaats van een toernooi . Dit was gewoon een mooie tennisdag , zonder winnen of verliezen . Volgend jaar ben ik er weer bij en het zou mooi zijn als we het evenement steeds groter kunnen maken .’
JAN DIRK STOUTEN / FRANK VIJG
VINCENT VAN DORDRECHT Bekijk de video
FRIENDSINBUSINESS . NL